Selim bey ise tam olaraq ne hiss edirdi bilmirdi. Heyat yoldaşını yanına çağırıb onu otağına aparması üçün kömek etmesini istedi. Evdeki bir neçe dost-tanışdan ibaret meclis onu daha da
utandırırdı. Selim bey ağır addımlarla otağına qalxarken Elyar elindeki silahı endirib oturacağa çökdü. Aşiq olduğu qızı itirmesi yox qururunun qırılması idi onu en çox inciden. Ailesi olduqca qezebli olsada o,son derece sakit idi çünki bilirdi Hüsnanın onu sevmediyini. İndi başına gelen her şeyin tek günahkarının özü olduğunu çox yaxşı bilirdi.
Hesen ve Hüsna bir-birilerine qısılıb taksiye eyleşerek evin yolunu tutdular.
-Hesen.
-Aycan?
-Atam meni heç bağışlamayacaq he? Onu itirdim.
Hüsna başını Hesenin çiynine yaslayıb göz yaşlarının yeniden yanağı boyu cığır açmasına izin verdi. Hesen onu daha da özne sıxaraq dillendi.
-Atanın bize qezebli olmağı çox normaldır. Bir müddet ele olacaq amma o,seni çox sevir senden ayrı çox dura bilmez bu sebebden elbet bağışlayacaq. Biraz zaman keçsin sen sadece sebirli ol........Hele qızımızı qucağına aldığı zaman gör onu.
Hüsna başını qaldırıb teeccüblü baxışlarını Hesene zilledi.
-Kimi?
-Qızımızı canım.
-Hardan bilirsen qız olacağını?
-Hiss edirem......Demeli men ata oluram.
-Beli Hesen bey. (Gülümseyir) Bu gün öyrendiyimde ellerimi açıb dua etdim. Bizim günahlarımızın bizim sehflerimizin bedelini körpemiz ödemesin deye,bir möcüze olsun onu beraber böyüdek deye sonra sen geldin.
Hesen Hüsnayı daha da özüne sıxıb saçlarına öpüş qondurdu.
-Keçdi daha.......Bax yan-yanayıq. Qızımızı beraber böyüdeceyik.
-Belke oğlumuzu?
-Yox canım qızımı.
-Mence oğlumuzu.
-Dedim axı qızımızı.
-Oğlumuzu.
-Qızımızı.........Hüsna belke uşağın yanında dalaşmayaq.
Her ikisi gülümseyerek bir-birine sarıldı. Hüsnanın atasında yana qelbi qırıq hüzünlü olsada ana olacağı hissi bedenini tamam sarmışdı. Eve çatıb maşından enerek binaya daxil oldular. Pilleleri qalxdıqca Hüsnanın Elmirle üzleşeceyi anı düşünmesi gerilmesine sebeb olurdu. Hesen tutduğu

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>