Senanın dostları gelmişdi artıq. Amma aralarında Ariz yox idi. Senan dostları ile söhbet edirdi amma ağlında Meryemin hec ne demeden çıxıb getdiyini fikirleşirdi. Halbuki, Senan ona hec bir söz dememişdi.. Fidan Senanın qulağına "Meryem denen namelum haradadı?"deye pıcıladadı. Senan Fidanın dediyi sözü öz ağlından keçirdib "Hardadı.."deyib öz özüne Fidana dönüb "Uşaqlarıda götür get. Menim vacib bir işim var"dedi. Fidan söz söhbet yaratmadan uşaqlar ile birge evi terk etdi. Senan ise Meryeme zeng etdi. Meryem evin yaxınlığındaki uşaq parkına gedib,yellenciklerin birinde oturmuşdu. Telefonun zeng çaldığını görüb, cibinden çıxartdı. 

Alo..
-hardasan?
Menn?
- yox men! Hede sen
Uşaq parkında...
-Orda qal


Meryem telefonu söndürb "Onsuzda gedeceyim bir yerim yoxduki.. Arizede bir şey deye bilmerem.. Mene göre aralarının deymesini istemirem.. Qaldıqmı yene tek başımıza qızım.. Sene bildirmesemde qorxuram indi.. Gecenin bir vaxtı burda tek olmaqdan, çox qorxuram .. Amma başqa çaremiz yoxdu.. Bir az yellenmeye ne deyirsen? Birlikde uşaqlıq edek seninle" deyib yellencekde yellenmeye başladı. 10 deqiqe keçmişdi artıq. Senan parka daxil olub, Meryemi axtarmağa başladı. Uzaqdan yellencekden kiminse yellediyini görüb ora yaxınlaşdı. Qulağına sesler gelmeye başlamışdı. Yellenceyin arxasında durub, Meryemin öz özüne danışdıqlarına qulaq asdı. "Nece olacaq hee bundan sonramız? Evvelden tek olmuşam men, bundan sonrada heyata tek davam edecem... Senan istemir.. İstemir qızım.. Ne seni nede meni istemir.. Atan deye bilmirem.. Seni qebul etmir. Bundan sonra sen varsan, men varam, biz varıq amma Senan yoxdu.. Bu saatda bizi çöle atan adamdan, ne mene yoldaş, ne sene ata olar..Ancaq zeherli sözleri var başqada hec ne.. Mende hamı kimi olmasını isteyerdim.. Seni bilende sevinmeyini isteyerdim.. Amma ... Amması yoxdu qızım.. Bundan sonra seni incidicek her seyden uzaq duracam.. Tek varlığım sensen.. Seni itire bilmerem..." deyib ağlamağa başladı. Senan ise bu eşitdiklerinden

[1] 2 >>