Hüsnanın saf qelbi sevdiyine qıya bilmemişdi. İkinci bir şans tanıyıb ona inanmağı seçmişdi. İndi Hesenin ona verdiyi sözleri tutması Hüsnanın ona olan sevgisinin ve inamının artmasına sebeb olurdu. Başını Hesenin çiynine yaslayıb gözlerini sıxdı. Ne yaxşı ki,onu bağışlamağı seçmişdi. Ne yaxşı ki,sevgisine sahib çıxmağı seçmişdi.
Restoranın önünde maşından enib içeri daxil olarken bir anlıq Hüsnanın başı herlendi. Yerinde dayanıb elini alnına sıxdı deyesen çox yorulmuşdu. Hesen telaşla bir qolunu Hüsnanın beline doladı diger eli ile yanağını oxşamağa başladı.
-Ne oldu? Yaxşısan?
-Yaxşıyam canım narahat olma.
-Hekime gedek.
-Hesen böyütme sadece başım döndü.
-Ağrın var?
-Dedim axı yaxşıyam.
Hesen onu bağrına basdı.
-İzin vermerem sene nese ola.
-Sene ne olub bu gün?
-Heç.......Heç ne olmayıb.
-Uşaqlar niye dayandınız?
Selim bey geri dönüb sualını ünvanladı.
-Hüsnanın başı dönür.
-Qızım ne oldu? Yaxşısan? Hekime gedek?
Hüsna gözlerini qıyaraq sınayıcı nezerlerini atasının ve Hesenin üzerinde gezdirmeye başladı.
-Men yaxşıyam deyin görüm size ne olub?
-Heç ne.
Her ikisi eyni anda dillenib sualı keçişdirmeye çalışsada Hüsna el çekmirdi.
-Hüsnam biz bu gün evlendik. Xaiş edirem bu gün qanımızı qaraltmayaq. Evde danışarıq.
Seher saat 08:25.
Hesen yumruq halında sıxdığı eli ile qapını döyecleyib geri çekildi. Ne olur olsun Selim beyi razı salmalı idi çünki söz vermişdi. Eks halda Hüsna çox üzülecekdi. Onun üzülmesine artıq dayana bilmirdi Hesen. Bir neçe deqiqe sonra qapını Gülnare xanım açmışdı.
-Hesen,xoş gelmisen.
-Sabahınız xeyir Gülnare xanım. Selim beyle danışa bilmek üçün gelmişdim.
-Selim çıxdı. Ofise getdi.
-Onda men ofise gedim.
Hesen sağollaşıb gedirdi ki,ağlına gelen fikirle ayaq saxlayıb geri döndü.
-Gülnare xanım,men bilirem Selim bey sizi çox sevir,sizi qırmaz ona göre sizden menim yanımda olmağınızı istyecem.
-Hesen,men senin Hüsnayı çox sevdiyne inanıram. Bu güne kimi ne Selimin ne de Hüsnanın heç bir işine qarışmamışam amma

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>