aralı yatır zalımın qızı.

Ters-ters onu süzdümse de, sesimi çıxarmadım.

Bir qeder sonra men duşdan çıxıb otağımıza keçmek isteyirdim ki, qapını açanda onunla üz-üze geldim. Geyinib-kecinmişdi, harasa gedirdi.

Meni hamam xalatında, başımda hamam desmalıyla gören Elşadın ifadesi deyişdi, gözlerinin içi güldü. Dünen gece aramızda yaşananlar onu ümidlendirmiş, kefi kökelmişdi. Başdan-ayağa meni iştaha ile süzüb, yanından ötüb keçmek isteyende qolumdan tutdu, saxladı. Qolunu belime dolayıb, bir hemlede özüne doğru çekdi. Geri dartındım. Elinden çıxmaq istediyimi görende:

– Mene bax… – dedi, meni bir az da özüne sıxdı. Emel etmediyimi, gözlerimi ondan qaçırdığımı görüb, israr etdi. – Eşitmirsen ne deyirem? Mene bax!

İstemeye-istemeye ona, gözlerinin içine baxdım.

– Bax bele! – deyib, çenemi ovcunun içine alaraq berk-berk öpmeye başladı.

Az qaldı nefesimi kese. Sinesinden geri iteleyib elinden tekrar çıxmaq istedim, yene çıxa bilmedim. O, meni divara sıxıb, boynumu-boğazımı qoxuladı. Derin bir nefes aldı ve meyxoş halda asta sesle dedi:

– Beh-beh… Eceb parçalayıb yemeli körpe quzudur! Deli şeytan deyir, getme, ele indi çek dişine!

– Burax! – Ters-ters onu süzdüm.

O, güleş bir ifade ile qulağıma pıçıldadı:

– İndiden deyim bil, bu gece senden adam olmayacaq! Parca-parca edecem seni, incime!

– Offf… el çek! – Sebrim tükenmiş halda geri çekilib, otağa keçmek istedim. Elini menden evvel qapıya atıb saxladı. Açmağa mane oldu. Şeytani bir tebessümle gözlerimin içine baxdı. Bir de öpmek isteyirdi ki, bu vaxt gözü anasına sataşdı. Onu gören kimi meni derhal buraxdı. İkimiz de pert halda özümüzü yığışdırdıq.

Qayınanam qanlı-qanlı bizi süzüb, üzünü çevirib getdi. Amma gede-gede oğlunun qarasına deyindi:

– Arvadağız! Arvad qabağında eriyib gedir alçaq! Daha ata-anadan da heya etmirler! Utanmazlar!

Qayınanam bizi mehriban görüb, özünden çıxmışdı. Bu ona nece yer elemişdise, en alçaldıcı sözler tapıb deyir, Elşadı qıcıqlandırırdı. Elşad

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>