Elmira:
- Ay bala, soz gelişi dedim ee, agıllı qız olsun, ata, ana hörmeti bilen olsun a bala.. 
Zaur:
- Yoxee nene, menim heyat yoldaşım ifrite olacaq.) 
Elmira:
- Yaxşı avara, indi gör senin dersini verrem ya yox. 
Elmira eliyle Zauru döymeye başlayır. Zaur gülerek onu saxlayıb qucaqlayır. Zaur:
- Elmira sultan, Zarafat edrem ) 
Elmira:
- Heç utanmırsan? Bele zarafat olar?) 
Zaur gülür.
Elmira ve Zaurun söhbetini otaga daxil olan Rahib, (Zaurun kömekçisi) pozur. Rahib:
- Zaur bey, sizinle danışa bilerem? 
Zaur:
- Elbette Rahib, eşidirem seni? 
Rahib:
- Zaur bey, teklikde. 
Zaur:
- Yaxşı. 
Evin baxçasına çıxırlar. 
Zaur:
- Buyur Rahib. 
Rahib:
- Zaur bey, dediyinizi etdim. Uşagın adına bankda hesab açıldı, sizin verdiyiniz 20000 manat hemin hesaba köçürdüldü. Ve birde dediyiniz erazideki evde uşagın adına keçirildi. 
Zaur:
- Lap yaxşı, çox sagol kömeyin üçün. 
Rahib:
- Siz sagolun, icazenizle men gedim. 
Zaur:
- Aha, buyur. 
Rahib getmeye hazırlaşırdıki Zaur onu saxladı. 
Zaur:
- Rahib, uşaq evine getmişdin bu gün? 
Rahib (Arxaya dogru çevrilir):
- Beli Zaur bey. 
Zaur:
- Uşagı gördün? 
Rahib:
- Beli. 
Zaur:
- Neceydi? 
Rahib:
- Hemişeki kimi, susqun. 
Zaur:
- Müellimleriyle danışdın bes? 
Rahib:
- Beli. 
Zaur:
- Ne dediler.? 
Rahib:
- Son iki aydır dahada pis veziyyetdedir, evvel yene Yağmur adında bir qız uşagıyla danışırdı ancaq iki ay önce onu övladlıga götürübler deye artıq heç kimle danışmır, yemek bele tekidle bir iki loxma yeyir, baxçaya çıxmır, güneşli hava olan zamanda çıgırıb aglamaga başlayır. 
Rahibin dediyi sözler bir bir Zaurun qulaqlarında eks seda verir. Öz-özüne nifreti artır. Üreyinde özüne qezeblenerek "BAGIŞLA MENİ!!" Deyir. 
Rahib:
- Zaur bey, yaxşısız? 
Zaur:
- H. H he yaxşıyam. Yaxşı Rahib, gede bilersen. 
Rahib:
- Sagolun. 
Rahib evden uzaqlaşır. Zaursa bir müddet heyetde gezişib, sakitleşmeye çalışır. Fikirler onu narahat edir. Yarım saat sonra bir teher özünü ele alıb eve daxil

[1] 2 3 ... 6 >>