Senanın dilinden
Her gün Meryemin parkda dediyi sözleri düşünüb, özüm özüme lenet oxuyurdum. Her keçen gün Meryemide, qızımıda daha çox sevmeye başlayırdım. Otağımdaki oyuncaq evi qurarken, bele qızımı xeyal edib qurmuşdum. İstemediyim, aldırmaq istediyim qızımı düşünüb, peşman olurdum. Atalar qızlarını, qızları ise atalarını çox severmiş. Göresen bir gün qızım, onu istemediyimi öyerenende bele meni sevecekdimi? Düşdüyüm veziyyet çox çetindi menim üçün. Ne edeceyimi, nece davranacağımı bilmirem. Özümü dünyanın en şerefsiz bir insanı sayıram. Bele saymağımın sebebkarı ise Ramizdi.. Ramizin dediyi "Eşitdim qızın olacaq.. Ya bir gün qızının qarşısına senin kimi biri çıxsa?" sözünü deyib qeh qehe çekib gülümsemesi idi. Bu düşüncenin özü bele mehv edir meni. Yeni o qeder alcaq biriyemki, 'qızının qarşısına sen kimi biri çıxsa' deyilen bir cümleden qorxdum.Qebul edirem, Meryeme yaşatdıqlarım bağışlanılası bir şey deyil. Ne etsemde o meni hec vaxt bağışlamaycaq. Elimden bir sey gelmir edem. Günü günden O menden dahada uzaqlaşır. Günü günden, mene qarşı artıq içinde sevgi qalmadığını göre bilirem. İfadesiz baxır mene.. İncimiş baxır.. Küsgün baxır.. Qırılmışcasına baxır.. Amma sevgi dolu baxmır. Mehv etdiyim sevgi hissin geri qaytara bilmirem. Her gün Arizle hava almaq üçün parka çıxırlar. 'Menimle gedek..' deye bilmirem ona. Sakit durub onların bir biri ile nece xoş bir münasibetde olmağına baxıram. Aylar evvel seher saatlarından çıxıb, eve gec saatlarında gelerdim. Amma indi ise uni biten kimi tez eve gelirem. Meryem ise men yox imişemki davranır. Daha ona esebleşe bilmirem.. Fidanada artıq "Bitdi!"demişdim. Bitmişdi.. Mende bitmişdim artıq. Bitmişdim! Tükenmişdim! Meryeme yaşatdığım her seyden utanırdım! Sahib çıxa bilerdim! Onu qebul ede bilerdim! Amma etmedim.. Menim sehvimin neticesin, Meryem tek başına çekdi. Aylar sonra bunları başa düşmeyim neyi deyişdirir? Heyat, dersin mene çox gözel verdi. İçim paramparçadı indi.. Acı çekirem.. Yaşadığım acını iliklerime qeder
Supper.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç