Sevdiyinden ayrı düşen bir sensen beyem? Bizim canımız daşdan-demirden deyil ki…
Elşad ağır-ağır başını bulayıb, yeniden qabağa baxdı. Onlarlarla hemsöhbet olmadı. Arxada oturan herbiçilerden biri yene ona seslendi:
– Bura bax, ne vaxt yığışırıq şad xeberin qonaqlığına? Vaxt ötür e… Terpen!
Elşad bu sözden sonra yanında oturmuş herbiçi yoldaşının tebessümle gözucu onu süzdüyünü gördüse de, sesi çıxmadı. Arxadan oğlanların yene zarafat dolu sesi duyuldu.
– Senin tayların çoxdan ata olublar. Bize esger lazımdır e, brat!
– Men seni heç bele passiv bilmezdim. Ümidlerimi puç eledin! Eeehh!
– Bir az sebirli ol. – Elşad ciddi-ciddi, amma kinaye ile dedi. – Bakıya çataq, şexsen sevinderecem seni!
Herbiçi yoldaşları onu cırnadıb danışdırmağa nail olduqları üçün, Elşadın sözüne qehqehe çekdiler.
(Ardı var)
MüellifFiruze Davudqızı
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç