keçmir......Eksine her gün böyüyür......Ar
tıq nece başa çıxacam bilmirem......G
ücsüzleşirem......Darıxıram sensiz.....Geri dönmekden başqa çarem qalmadı.....Geri dönecem......En çox da oğlumuz üçün dönmeliyem.....Bağışla meni.....Seni sevirem.
Genc adam cümlesini bitirib baş barmağı ile sol gözünde ki,damlanı yox etdi. Gözel Hüsnasının mezar daşındakı şeklni öpüb dua etdi. Daha sonra Hüseyinin elinden tutub arxasına baxa baxa ordan uzaqlaşdı......
Hesen gözlerini açıb etrafa boylandı. Bu ne idi bele? Nece kabus idi? Seher-seher çox qeribe yuxu görmüşdü sanki heqiqet idi. Yerinden sıçrayıb pencere önüne keçdi. Hüsnası hele de aparatlara bağlı şekilde yatırdı. 2 gün olmuşdu........Hüsnanın veziyyetinde heç bir deyişiklik yox idi. Hele de bir melek kimi yatırdı. Dodaqları yana qıvrıldı genc adamın. Onun heyat yoldaşı bu solgun halda bele çox gözel ve çox mesum görünürdü. Alnını şüşeye dayayıb gözlerini sıxdı.
-Etme mene bunu........Bu qeder günahla baş-başa qoyma meni........Men o,uşağın heç bir sualına cavab vere bilmerem. Etme yalvarıram.....
...Gördüm men. Gelecekde onun menden hesab soruşan gözlerini gördüm. Günahkar olduğumu,sene çox acı çekdirdiyimi hayqırırdı gözleri. Mene bunları yaşatma Hüsnam yalvarıram aç gözlerini.
Çiyninde hiss etdiyi el ile telesik yanağını qurulayıb geri döndü. Selim bey meyus gözlerini ona zilleyib dillendi.
-Oğlum,perişan görünürsen. Keç otur.
Hesen dinmeden oturacağa oturub başını arxaya atdı.
-Sen oğlunu görmeye niye getmirsen?
Hesen çiyinlerini çekmekle yetinmişdi çünki verecek cavabı yox idi. 2 günde körpesini görmemek üçün elinden geleni etmişdi.
-Oğlum,onun heç bir günahı yoxdu. O,dünyanın en mesum insanıdı.
-Bilirem amma elimde deyil.
Ortaya derin bir sükut çökmüşdü. Selim bey ne deyeceyini Hesene nece teskinlik vereceyini bilmirdi.
-Oğlum,iki gündür perişan oldun.......Eve get bir duş al üstünü deyiş biraz dincel sonra gel.
-Olmaz men Hüsnayı tek qoya bilmerem.
-Tek deyil men burdayam. Meni dinle,götür

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>