Hesen ve Hüsnaya yaşatdıqlarından dolayı çox utanmışdı. Yere eyilib elini Hesenin çiynine qoydu.
-Bu cür mehebbet qarşısında bütün beddualar aciz qalır. Hem anaların qarğışı tutmaz ki.
Hesen ayağa qalxıb dölmüş gözlerini Zahide xanımın üzünde sabitledi.
-Tutmazmı?
-Tutmaz........Senin sevgin onu sene qaytaracaq. Men bundan eminem.
Hesen dinmeden başını razılıq menasında yelleyerek ordan uzaqlaşdı. Xestexanaya geri döndüyünde hava qaralırdı artıq. Birbaşa yeni doğulmuş körpelerin olduğu şöbeye yaxınlaşdı. Pencereden izledi bir müddet oğlunu. 2 gündür gelmediyi,ondan qaçdığı üçün lenet oxuyurdu özüne. Necede mesum idi eynen anası kimi.
-Niye burdan izleyirsiz? Menimle gelin.
Tibb bacısını sözlerinden sonra Hesen sessizce onun arxasınca addımlayıb qapıda dayandı. Tibb bacısı körpeni götürüb Hesene yaxınlaşdı.
-Men nece tutacam çox balacadı.
-Narahat olmayın. Siz hele açın qollarınızı.
Hesen onu qollarına aldığı an içinde o qeder qeribe hissler yaranmışdı ki,gözleri dolmuşdu.
-Bağışla oğlum bağışla meni,her şey üçün bağışla meni.
Körpe qımıldanmağa başladığında Hesen tamam özünü itirmişdi.
-Narahat olmayın sadece atasını tanımağa çalışır.
Tibb bacısının sözleri onu sakitleşdirmişdi.
-Onu anasın götürmek isteyirem.
-Bunu hekimle danışmalısız.
Hesen hekimlerle danışıb razılıq aldıqdan sonra oğlu ile beraber Hüsnanın otağına daxil oldu. Çarpayının yanın qoyulmuş oturacağa oturaraq Hüsnanın elinden tutdu.
-Hüsnam bax kimle geldim........Oğlumuzla. Aç gözlerini yalvarıram........Men anasız böyüdüyüm üçün qelbim kin ve nifretle dolu idi. Onu sen böyüt ki,oğlumuzda menim kimi kinli biri yox mehz anası kimi sevgi dolu olsun. Bunu ancaq sen bacararsan,bizi güclü aile etmeyi tek sen bacararsan..........Biz seni gözleyirik,oğlumuzda mende qapıda seni gözleyirik.
Hesen cümlesini tamamlayıb getmek isterken Hüsnanın tutduğu elini yavaşca terpetdiyini hiss etdi. O qeder sevinmişdi ki,qışqırmamaq üçün özünü zorla

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>