İnsan heyatdan ders almalıdı.. Men artıqlamasıyca o dersi aldım.."dedi. Meryemde artıq göz yaşlarını saxlaya bilmemişdi.. Senana baxıb "Kaş.. bunları vaxtında deyeseydin.. Kaş menede, qızımada bu qeder gec qalmasaydın..."dedi. İstemezcede olsa ikiside bir birilerine sarılıb,ağlamağa başladılar. Meryem ne etdiyini yenice anlamış kimi, özünü Senandan çekib göz yaşlarını silmeye başlayıb "Eve gedey"dedi. Senan yaşlı gözünü 'yaxşı' anlamında qırpdı..Daha sonra oda göz yaşlarını silib, maşını işe saldı. 
Her kesin heyatda bir sehvi olur. Esas olan o sehvi başa düşüb,birde tekrar etmemekdi. Amma tekar edirsense demekki, artıq bu hal sehv deyil, bir secimdir... Meryem en çoxda buna göre bağışlaya bilmirdi Senanı.. Belke bu hekayenin finalında, Senan bağışlanmağını isteyer, Meryem ise bağışlamayıb onu terk edib geder...

Bölümün Sonu..

Müellif: İ.Goncha

<< 1 [2]