başladım.

İlkin Elşadın mene soyuq reftarını göyde tutmuşdu. Gözlediyinin tam eksini gördüyü üçün donub qalmışdı. Bizi tek qoymaq üçün istedi bir behane ile getsin. Elşad buna şerait yaratmadı. Hemişe meni görende gözlerinin içi gülen Elşadın indi heç dodağı da qaçmırdı. Üzünde her zamankı o sert ifade ile qaşlarını düyünleyib oturmuşdu.

Men mecmeyideki xöreyi Elşadın önüne qoyanda onun gözü gözlerime tuş geldi. Baxışlarımı derhal üzünden çekib, İlkin üçün çekib getirdiyim xöreyi onun qarşısına qoydum. Bu anda Elşadın telefonuna zeng gelmeye başladı. Baxışlarım qeyri-ixtiyari telefona yöneldi. Orada ESYA adını oxuyanda bütün bedenime od-alov, istilik geldi. Her kim idise, bu da yeni biri idi. Elşad zeng vuranın kimliyi ile gözucu maraqlansa da cavab vermedi. Elinin tini ile telefonu masada ireli iteledi. Tamam sakit halda yemeyini yemeye başladı. Zeng hele de çalırdı.

İlkin menim üzümdeki ifadeni ve qardaşının rahatlığını görüb, narazılıqla Elşada göz-qaş işaresi eledi. Elşad ona ehemiyyet vermedi.

…Masanı yığışdırmaq üçün onların yanına getmeye mecbur idim. Özümü toplayıb yeniden heyete endim.

Ayaqlarını ayaqlarının üstüne aşırıb stulda yayxanıb oturmuş Elşad, telefon elinde meşğul idi. Men masanı yığışdırmağa başlayanda o, kimese zeng vurdu. Tezlikle xettin o üzünden naz-qemze ile, sözü uzada-uzada danışan qızın sesi doldu qulaqlarıma.

– Aloo…

– Zeng vurmusan… Kenardaydım, cavab vere bilmedim… Nolub? – Elşad ne meni, ne de qardaşını nezere almadan tamam serbest bir şekilde qızla danışmağa başladı.

– Yaxşı ki, yadına düşdük… – Qız forslandı. – Hardasan?

Bütün bedenimden cereyan keçibmiş kimi gizildedim. İşimi göre-göre başımı qaldırıb, bir anlıq İlkine baxdım. İlkin reng verib, reng aldı. Çünki bir az evvel mene Elşadı ağızdolusu terifleyib, onun mene olan sevgisini yere-göye sığdıra bilmemişdi. Özümü zorla tox tutmuşdum. Halbuki elim-ayağım esirdi. Elşadın bir gözü meni, reaksiyamı izleyir, amma kifayetlenmirdi.

– İndi çatmışam…

<< 1 [2] 3 4 ... 12 >>