menden bunu duyanda xirtdeyimi sıxan barmaqları boşaldı. Tutulub qaldı. Amma el çekmedi. Men hıçqırıb ağlamaqda iken o, üzümü iki elinin arasına alıb, alnımı alnına sıxaraq gözlerimin içine baxa-baxa, esebi bir ahengle etiraf etdi:

– Seni… Seni öz gözlerime de qısqanıram men! Derk edirsen bunu? Yatdığın yatağa… Udduğun havaya… Gözünün gördüyü her şeye, her kese qısqanıram! Meni niye danışdırırsan? Bacarmıram! Özüme cavabdeh deyilem! Elimden sorğu-sualsız xeta çıxa biler! Bir de bu sözü senden eşitsem…

– Buraxx! – İnadla elinden çıxdım. Ehtirasla qezebi bir-birine qarışmış Elşad çılğın bir hereketle boynumun ardından yapışıb meni qefil özüne doğru çekdi. Dodağlarıyla dodaqlarımı qapayıb sesimi boğdu. Deli bir istekle öpmeye başladı. Nefesimin daraldığını hiss edib çapaladım, amma bu andan sonra menim ondan qurtulmaq üçün daha elimden heç ne gelmedi.

Dan yeri sökülende o, nehayet, menden el çekib yuxuya getdi. Men ayaqlarımı dalımca sürüye sürüye kimse oyanmamış duşa girib, su şırnağının altında o ki var ağlayıb, üreyimi boşaltdım. Mene ezab veren hisslerden qurtulmaq üçün için-için ağladım.

Bir qeder sonra tekrar otağa qayıdanda o, hele de yatırdı. Yatağa uzanıb, üzü üste berk yuxuya getmiş Elşadı seyr etmeye başladım. Ayrı vaxt baxmağa çekindiyim üzüne, indi yatdığını fürset bilib diqqetle, doya-doya baxmaqdaydım. Sifetinin her cizgisini yaddaşıma hekk edib, o, getdikden sonra xeyalımda canlandıra bilmek üçün hafizeme hopdururdum.

Hissleri ile bacarmayıb kobudluğa yol veren, hisslerine qarşılıq görmeyende az qala vehşiye dönen bu oğlan üçün hele dünen gece o, meni zorla öpüb ağuşuna alanda berk darıxdığımı hiss etmişdim. Bunu tekrar düşünende göz yaşım yanağıma ixtiyarsız süzüldü.

Özüm-özüme mat qalmışdım. Bu fikri özüme yaxın buraxmaq istemesem de, bu, danılmaz bir gerçekdi. Bir vaxtlar sineme döyüb, heç vaxt sevmerem dediyim Elşad üçün indi leysan kimi göz yaşı tökürdüm. Boynuma almaq istemesem de, onu artıq başqa qadınlara qısqanırdım. Buna

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 >>