Bütün qızların bir xeyalı, bütün kişilerin çox xeyalı olur. Heç bir qız fahişe doğulmur, heç bir kişi , sonuna qeder vefalı ola bilmir. (Tebii ki, bu aşağı seviyeli sözlerden Peyğemberler (e) ve Mütehher İmamlar (eleyhisselam) uzaqdır. ) Günah etsemde bir qızın menevi xezinesini menimseyib, onu sonrakı gelecek de, pis veziyyete qoyacaq qeder alçaq deyilem, deye düşünürdüm hemişe özümü. Amma o gün men de sehv etmişdim. Lara meni feth ede bilmişdi. İkimizde yataqda yorğun halda uyuyub qalmışdıq. Gece yarı Lara nın ince sesi ile oyandım, "Küçelere su sepmişem yar gelende toz olmasın ". Bir axşama teref yatarken, birde axşam qalxanda men gece ve ya gündüz olduğunu anlaya bilmirem. Belke bu sizde de olub. Bir neçe deqiqeden sonra, hançı saatda olduğumuzu xatırlayıram.

Bir neferlik yataq nece de geniş olmuşdu ikimize. Nece de sığmışdıq o güne. Men üzerimdeki laraya aid yaşıl melefeni qaldırıb özüme baxdıqda.. her şeyi xatırladım.. inanın o ana qeder neler olduğunu xatırlamırdım. Çox pis tutulmuşdum.. özüme otağa baxırdım. Birden qapı ağzına yaslanıb meni seyr eden Laraya gözüm sataşdı . Gülümseyirdi, sevincli idi. Sanki men qız o, oğlan idi. Sanki men neim ise itirmişdim. Bu yandırıcı sükutu onun sevincli sesi pozdu. Gülerek mene teref gelib..
- Peşmansan?
Men özümü ele alıb..
- yox..
Deyib qalxdım. Ama utanırdım bu özümden asılı deyildi melefeni üzerime tutmuşdum ve...
- Çıx geyinim dedim.
O, gülümseyerek..
-Manyak..
Deyib çöle çıxdı.
Hamama girdim yuyunub çöle çıxıb siqaret yandırdım. Beynim durmadan düşünür ve bütün düşündüklerimi rellaşdırmaq üçün telesirdi.
Düşünürdüm ki, bu evide diger evide tehvil verib uzaqlaşmaq.. buralardan getmek. Çox meyyus idim. Çünki Laranı çox isteyirdim. Ona pislik etmiş kümü düşünür sonra , öz isteyini nezere alıb teskinlik tapırdım. Amma bu bir neçe saniye çekirdi. Her yerde her işde menle idi. Hetta bu gizli evi bele tek o bilirdi. Başqasına bele evleri bildirmek zorunda qalsam hemin evi deyişirdim. Amma

[1] 2 >>