it. Sen deyesen danışmaqla ağıllanmayacaqsan. Seninle öz üsullarımla danışım gerek. Cemil o qız senden başqa oğlana göz ucuyla baxmır. O ki qaldı yatsın. Neden qorxursan? Mence bunlar hamsı behsnedi. Sen ata olmaqdan mesuliyyet daşımaqdan qorxursan. Özüne gel yoxsa men özüm seni özüne getirerem" dedi ve yanından ayrılıb xestexanaya girdi.
"Hekim menim balamı nevaxt çıxaracaqsız xestexanadan?"deye soruşdu Zeynebin xalası. Hekim elindeki kağızları düzelderek ve gülümseyerek xalaya baxdı. "Her şey normal görsenir. Bu gün çıxartmamaq üçün heç bir sebeb yoxdu. Ancaq gerek üvde rahat etsin"dedi hekim. Zeynebin xalası cavab vermek istedi amma Murad arxadan danışdı. "Narahat olmayın hekim. Zeynebin rahatlığı üçün her şey olacaq"
Zeynebin xaladı arxaya çönüb Murada ters ters baxdı. Sonra Zeynebin otağına keçdi. Murad sürücüsünü yanına çağrıb Zeynebin xalasını eve aparmasını dedi. Sonra o da Zeynebin otağına girdi. "Xala men artıq burdan çıxmaq isteyirem. Xestexanalardan zehlem gedir"deye uşaq kimi mızmızlanırdı Zeyneb. Murad qapıda dayanıb onu izleyirdi. Üreyinde Zeynebin bu uşaq kimi mızmızlanmasının nece de şirin olduğunu fikirleşirdi. Bu fikur Muradın üzünde tebessüm yaratdı. Zeyneb Muradın içeri girdiyini görüb qaşlarını çatdı. Xalasına "xala bu yaraşıqlı burdan ne vaxt gedecek?" Dedi. Murad ona yaraşıqlı dedyine göre gülsün mü yoxsa onun getmeyini istediyi üçün esebleşsin mi bilmedi. Murad Zeynebin xalasına "xanım sizi eve sürücüm aparacaq"dedi . Zeynebin xalası "ehtiyac yoxdu"dedi. Murad sakit olmağa çalışaraq "xanım Zeyneb xestexanadan indi çıxıb. Taksi de rahat etmez"dedi.
Çetin de olsa Murad xalanı razı saldı.
Nermin ağlamaqdan yorulmuşdu. Ona göre de oturduğu yerde yuxuya getmişdi. Cemil Nerminin yanına gelib bir müddet onun yatmasını seyr etdi. Öz özüne göresen men ata olmağa layiqem? Dedi. Bilmirdi özüde qorxurdu yoxsa nece? Cemil eliyle Nerminin qzüne düşmüş saç telini qırağa çekdi. Bu vaxt Nermin oyandı. Yuxulu halda Cemile baxdı. Sonra birden ayağa

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>