(BOLUM 12)

3 ay keçmişdi. Bu 3 ayda Senan ile Meryemin arasında olan buzlar eriyib bitmek bilmirdi. Senan boşanmanı redd edib, erizeni cırıb atmışdı. Çünki, Senanın niyyeti ailesini geri qaytarmaq idi boşanmaq deyil.Meryem ise bu işe qarşı idi. İlk vaxtlardan yaşadığı ağrıları, acıları unuda bilmirdi.. Sonunun ne olacağı özünede maraqlı idi. Mart ayı idi artıq. Qızlarının gelişine az qalmışdı. Qızları mart ayında doğulacağı üçün her ikiside "Bahar"adını seçmişdi. Amma her ikiside bir birine secdiyi adları acıqlamırdı. Senan çekinerek "Ad secmisen.."dedi. Meryem "Bahar..." deyib sözüne davam etmedi. Senanın ise üzünde xoş bir tebessüm yarandı. 

"Yeni Bahar fikirleşmisende?"dedi. Meryem ciddiyyetini hec pozmadan "Nece defe deyim? Bahar olacaq" deyib Senana eseble baxdı. "Bu qeder niye esebleşdin? Sadece mende Bahar adın fikirleşmişdim deye .."deyib sözüne davam etmek isteyirdiki, Meryem Senanın sözünü yarıda kesib "Ne sende ad fikileşmisen? Hansı haqqla? Sene bu haqqı verdimmi?!" dedi qışqıraraq. Senan "Xaiş edirem qışqırma ... Her gün sene meni bağışla deyirem.. Qurban olduğum bağışla meni yalvarıram bağışla.... Men seninle ve qızımla xoşbext heyat yaşamaq isteyirem.. Bunu bize çox görme.." dedi çaresiz bir şekilde. Meryem ayağa qalxıb "Bu hec vaxt olmaycaq!"deyib getmek isteyerken, elini beline qoyub 'aaa' deye qışqırdı. Senan "yaxşısan? Meryem.." dedi. Meryem "Sancımm.. aa..Senann deyesen qızım gelir.."dedi. Senanı ise telaş basdı. "Nee..?"deye bildi sadece. Meryem "Xestexanaya gedek"deyib xetexanaya üz tutdular. Doğum başlamışdı artıq. Senanın hissleri ise ifade edilmez bir duyğu idi. 

Ve artıq Bahar adını daşıyan, bahar qoxulu qız dünyaya gelmişdi. Gelişi anası ve atası üçün böyük bir sevinc olmuşdu. Amma o sevinc uzun sürmeyecekdi.. Baharın dünyaya gelişinden artıq 3 hefte keçmişdi. Senan beşiyin yanında durub, onun yatışın izleyirdi. "Gözelim menim ... Qızım.. İnana bilmiremki sen menim canımdan, qanımadasan.. Seni çox sevecem qızım.."deyib yatmış

[1] 2 3 >>