MENİM TENHA GÖZELİM.
Afa. Q
Bölüm 1.
Hadiselerin başlanğıcı 1975 - ci illere tesadüf edir.
- Naz...
Arxasından gelen sese dodaqları yana qıvrıldı. Asta esen serin külek, üzüne sepelenen saçlarını terpetdikce gözlerindeki parıltını aydın şekilde görmek olurdu. Ona “Naz” deye seslenilmesinden heç cüre xoş gelmirdi. Hetta bu cür çağıranlar mütleq sert cavab alırdı çünki adını çox sevirdi. Onun adı ata-anası en sevdikleri mahnıdan, Reşid Behbudovun-Nazende sevgilim mahnısından gelirdi NAZENDE... Ancaq bu sesleniş ferqli idi çünki genc qızın qelbini titredirdi. Üzüne yalandan narazı bir ifade yerleşdirib geri döndü. CAMAL üzünden eksik olmayan gülümsemesi ile diqqetle qızı süzürdü.
- Camal, 10 ildi öyrenmedin de sen... Naz yox Nazende.
Cümlesini bitirer - bitirmez ise ağlından tek fikir keçdi, Kaş Camal onun fikrine etiraz ede.
Camal bir addım da atıb aralarındakı mesafeni daha da qısaltdı.
- Men sene ömrümün axırına kimi Naz demek isteyirem.
Nazendenin süretle döyünen qelbi az qalırdı köksünü yarıb çıxsın. Camalın ona baxışı, gülümsemesi bütün bunlar genc qızın bedenini ferqli bir heyecanın sarmasına sebeb olurdu. Heç bir söz demeden arxasını dönerek ordan uzaqlaşdı. Qızın arxasıyca baxarken fikire daldı Camal, onu tanıdığı ilk günü düşündü.
O zaman Nazendenin 5 Camalın ise 7 yaşı vardı. Mehlede yaşıdları ile oyun oynayırdılar. Biranda onlardan yaşca böyük bir neçe nefer oyun meydançasına gelerek uşaqların dağılmasını istedi. Camal oyunlarını dağıtmamaq üçün qarşı gelmeye çalışdığında ise genclerden biri öne gelib Camalın qulağından tutdu.
- Ne deyirsen e, yer cücesi?
Camal qulağında hiss etdiyi acıdan dolayı üz-gözünü trşudub ağlamağa başladı. Tam bu sırada, saçları her iki yandan hörülmüş balaca qız elinde tutduğu taxta parçasını hemin gencin ayağına vurdu.
- Burax onu yoxsa atamı çağıracam.
- Bura bax balaca ifrite, indi o hörüklerini kesmemiş itil gözümün qabağından.
Balaca qız eşitdiyi tehditlerden qorxmaq evezine elindeki taxtanı gencin ayağına

[1] 2 3 ... 7 >>