meni aldada bilmişdir. Çox keçmeden, aldadıldığımın ferqine varmış, şexsi qebul etmemiş, sahibimin bu hiyleger cehdlerini onun genclik ve azadlıq ehtiraslarına bağışlamışam.

Amma bir müddet sonra, “aldatmaları” verdiş halına getiren sahibim özü de bilmeden yolunu emellice azdı (“menle yolunu ayırdı” deye bilerem). Esas tesellisi ise, insanın öz ikiüzlü tebietine qalib gele bilmeyeceyine, vicdanıyla heç vaxt sonuna qeder semimi ola bilmeyeceyine özünü inandırması oldu. İnana bildiyine de xeyli memnun idi. Belelikle, sahibim “müdafiesiz” qala bileceyi anlardan yan keçerken daha çox diqqetli ola bildiyi üçün, artıq neçe heftedir, otağımda keçirdiyim saatların sayı ehemiyyetli derecede artmışdır. Çetin günün ömrü az olar deyirler, amma men onsuz da qaranlığa öyreşmişem! Demeli, bütün bunlar vecime olmamalıdır; sahibime anlayış göstermek isteyir ve son hadiselere göre kefimi pozmuram.

Hemçinin, qorxunc sirlerin bir yere toplaşdığı otağımın hansı bir ucqar, esrarengiz küncde yerleşdiyini, formamı, rengimi ve qoxumu öyrenmek, her şeyi bir baxışdaca anlamaq isteyen ecnebilere de anlayış gösterirem. Meni öz “heqiqetlerinin” özeyi hesab eden beleleri indi boşboğazlığımdan cuşa gelmiş orta seviyyeli zehnlerini güce salıb dinleyirler. Öz “daxili seslerinin” menbeyinin nece işleye bileceyi barede bir fikire sahib olmaq, onu cilovlaya bilmek ümidine qapılırlar. Mekanımı aşkar etmekle, doğruyla yalanı asanlıqla ayırd ede bilecek hedde daxili işıqlarından düzgün istifade edeceklerine inanırlar. Ele ise qulaq verin söylediklerime! Qelbleri saflaşdıran, ruhunuzdakı dinclik ve harmoniyanı berqerar eden menem, men! Sarsılmaz olduğumu söyleye bilmerem, ancaq ezab vere bilecek qeder qüdretli olduğuma şübheniz yoxdur, bilirem. Ezabımın ani ve ya müveqqeti olmasını da düşüne bilersiniz… Eyni zamanda bunu, en dağıdıcı qüvvelerin aniliyi ile de müqayise ede bilersiniz. Amma qorxmağınızı da heç istemezdim! Bezi vaxtlarda hiss etdiyiniz aşkar sertliyimin ancaq sizin yaxşılığınız üçün

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>