axşama kimi otağından çıxmamışdı. Nazende ora gelseydi çox şey deyişecekdi amma o, qorxmuşdu. Bu qorxu heyatını heç bilmeyeceyi yöne doğru aparırdı.
- Nazende, aç qapını!
Anasının sert sesini eşitsede yerinden terpenmedi.
- Nazende, aç dedim!! Ele eleme atanı çağırım.... Aç bu zibili!
Ağır addımlarla yaxınlaşıb açarı burdu. Qapı açılar - açılmaz yanağında hiss etdiyi istilikle yere çökdü.
- Teze çıxdı qapı bağlamaq? Bu ne hoqqadı?
Elini yanağına tutub gözlerini sıxdı.
- Bu ne haldı? Ne olub?
- Heç ne.
- Dur üst - başını düzelt, birazdan gelerler.
- İstemirem men.
- Sen qelet edirsen. Qudurmusan? Tahir eşitse seni heç kim elinden ala bilmez.
- Ana men evlene bilmerem.
-Ne... Sen ne danşırsan? Sen... Sen neylemisen?
Nazende anasının teeccüblü ifadesini görüb acı - acı gülümsedi. Anasının ne düşündüyünü anlamışdı. Özünü çox alçalmış hiss edirdi, yeni anası öz doğma qızını heçmi tanımamışdı?
- Ana, o menada yox... Menim hele 15 yaşım var mektebliyem. Heç fikrimi, neyi isteyib neyi istemediyimi bele soruşan olmadı.
Güler xanım derinden "oh" çekib yere oturdu. Qızının canı yandığını görsede aldığı cavabla üreyine su serpilmişdi. Elini qızının çiynine qoyub dillendi.
- Etrafına bir bax, dost - tanışına bir bax. Qızını heç mektebe göndermeyenler var. Qızları oxuma - yazıma bilmeden 14 yaşı tamam olan kimi ere verirler, 15 yaşına gelene ise demedikleri qalmır. Biz bu dövürde yaşayırıq Nazende, qadınların eşyadan ferqlenmediyi dövürde. Atan senin az da olsa oxumağını istedi, cahil olma deye. Amma artıq vaxtdı sende öz aileni qurmalısan, öz yerini - yurdunu bilmelisen.
- Oxumaq isteyirem ana. Mende ali tehsilli, her kes terefinde hörmet gören biri olmaq isteyirem.
- Qızım... Sen ne danışırsan? Ne tehsili? Atanın seni 9 il oxutmuş olmağına şükür edeceyine, sen ne isteyirsen? Bu yazılmamış qanunu deyişmek? Bizim seni oxutmağa gücümüz var? Hansı pulla oxudarıq seni? Bir neçe aya Azadenin uşağı olacaq. Atanla meni fikir götürüb ki, ne edeceyik sen oxumaq

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>