deyirsen? Ağlını başına yığ.
- Men o, adamı heç tanımıram da... Adını bele bilmirem.
- Kim tanıyıb ere gedir ki? Zamanla alışarsan belke seversende.
Başqasını sevmek? Camaldan başqasını seve bilerdimi? Bu imkansızı istemek kimi bir şey idi Nazende üçün. Qelbi tamamen Camal ile dolmuşdu ve orda başqasına zerrece yer qalmamışdı ki. Bu sevgi ele ömrünün sonuna kimi qelbinde qalacaqdı deyesen. Yalvaran baxışlarını anasının üzünde sabitledi. Lakin onun çaresizlik dolu gözleri Nazendenin üreyinde saxladığı qalan ümid qırıntısını da yox etmişdi.
- Ana...
Boğazında düyüm - düyüm olan kelimeler hıçqırıq olaraq süzülürdü dodaqlarından. Anasını qucaqlayıb berkden hönkürmeye başladı. Anası saçlarını sığallayıb öpdükce qızın ağlamağı lap şiddetlenirdi.
- Ağlama daha gözünde yaşda qalmadı. Narahat olma gözel qızım yaxşı olacaq her şey.
Nazende elinin tersi ile göz yaşlarını silib ayağa qalxdı.
- Ana, bir şeyi bilin ki, menim üçün heç ne yaxşı olmayacaq.
Sözünü deyib otağı terk etdi. Güler xanım elini ağzına tutub bayaqdan beri sıxdığı göz yaşlarının axmasına izin verdi. O axşam Nazendenin "heri" si olmuşdu. Artıq başqasının sözlüsü idi. 1 hefteye nişan, nişandan 20 gün sonraya da toy teyin olunmuşdu. Nazende ruhdan ferqlenmirdi sanki qızı qara torpağa qoymuşdular. Evleneceyi adamın kim olduğu ile heç maraqlanmır hetta adını bele soruşmurdu hem ne ferqi vardı ki, adı Camal deyildi onsuz. Ehmed, Mehemmed ne olur olsun ne menası vardı. Otağa keçib yatağa oturaraq olanları analiz etmeye başladı, Tahirin nece canfeşanlıq etdiyini heyretle izleyirdi. Ne de olsa bacısını belediyye sedrinin oğluna ere verirdi. Nazende evlenirdi... Bunu qebul etmekden başqa çaresi qalmamışdı. Artıq Camalın adını bele diline getirmek düzgün deyildi. 1 günün içerisinde Camal ona qadağan olmuşdu. Üzünü yastığa basdıraraq ağlamağa başladı.
Seher artıq xeber kende yayılmışdı. Bulaqların başında qızlar gelinler Nazendenin ne qeder şanslı olduğundan, başına qonan taleh quşundan danışırdılar.
-
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç