Qutuyu açıb içindeki mektubu götürdükden sonra yoluna davam etdi. Mektub anasından gelmişdi. Dayısı qızı Sevdanın uşaqlarından da behs etmişdi. Sonda ise Camalın Sevda ile evlenmemesine sitem etmeyi de unutmamışdı. Camal gülümsünüb mektubu cibine yerleşdirdi. Anası çox tekid etmişdi. Ancaq o, yox deyib durmuşdu ve nehayet aldığı bir mektubda Sevdanın nişanlandığı xeberini alıb sevinmişdi. Hem Sevdanın xoşbextliyi üçün hem de bu meselenin bağlandığı üçün. Düşünceler içerisinde iş yerine çatmışdı. Sıxıcı iş günü bitdikden sonra Camal, ad gününe getmek üçün çağırılan ünvanın yolunu tutdu. Heç hevesli deyildi. Sırf Arifin xetrine deymemek üçün gedirdi. Bir görünüb geri dönecekdi, çox qalmaq kimi bir fikri yox idi. Taksiden enib ağır addımlarla mekana daxil oldu. Tanışlarla görüşüb masalardan birine tezece oturmuşdu ki, Arif yanında bir qızla Camala yaxınlaşdı.
- Camal, bu xanımı xatırladın? Aysel... Bizden 1 kurs aşağı oxuyurdu.
- Xatırladım... Necesiz?
Camala aşiq olan qızlardan biri idi. Quru tonda hal - ehval tutub fikirlerini masadakı çayına yöneltdi.
- Aysel xanım eyleşin... Siz söhbet edin menim işim var.
Arifin xanımı eyleşdirdikden sonra behane ile ordan uzaqlaşmış olması, Camalın ehvalını tamam korlamışdı. Onun bunu ne üçün etdiyini başa düşürdü amma bu onu sakitleşdirmeye yetmirdi. Hele de qızın baxışlarının üzerinde gezdiyini hiss etdikce qezebi lap artırdı. Baxışlarını bir nöqtede sabitleyib fikirlere qerq olmuşdu.
- Niye heç ne danışmırsız?
- Yorğunam biraz.
Camal heç baxışlarının istiqametini deyişmeden qızın sualını cavablamışdı.
- Çox fikirli görünürsüz? Nese olub?
Qızın sualları sıxırdı artıq genci.
- İşle bağlıdı.
- Deyesen unudulmayan biri var?
Bu bardağı daşıran son damla idi. Camal qaşlarını düyünleyib qıza sert bir baxış atdı.
- Geceniz xeyre.
Sözünü dedikden sonra ayağa qalxıb çıxışa doğru ireliledi. Ele bu zaman Arifin onu seslediyi eşidib geri dönmeden dillendi.
- Çölde seni gözleyirem!
İti addımlarla mekanı terk edib küçeye

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>