bütün dermanları taparsan ordan.
- Kim dedin?
Bu an her şeyden çox isteyirdi eşitdiyinin sehv olmağını.
- Nazende... Senin uşaqlıq dostun.
Bacısı uzaqlaşarken Camal elini qaldırıb divara söykedi. Bu yolla tarazlığını qorumağa çalışırdı. Bir qeder ele durduqdan sonra özünü güc - bela xestexanadan çöle atıb derin - derin nefes almağa başladı. Bu nece taleh, nece alın yazısı idi? Qaçdığı her şey pusquda dayanmış kimi bir günde qarşısına çıxırdı. İndi ne edecekdi? Geri dönse olmazdı, dermanları almalı idi. Getseydi Nazende ile üz - üze gelme ehtimalı vardı. Cavabsız suallar bir el kimi boğazına yapışır ve onu nefessiz buraxırdı. Barmaqların saçına daraq edib qezeble qarışdırdı. Getmekden başqa yolu qalmamışdı. Nazendeyi görmemek üçün dua ederek eczaxanaya çatmışdı amma bağlı idi. Camal bunun üçün sevinsinmi üzülsünmü bilmirdi. Bu an diger mağazadan çıxan adam Camalı görüb dillendi.
- Bextiyar ele indi evine qalxdı. İkinci mertede yaşayırlar, deyin gelib açar.
Esl işgence ele bu idi deyesen. Nazendeni görmek daha evvel bir ehtimal idise indi deqiqleşmişdi. Camal başı ile adama razılıq edib binaya daxil oldu. İkinci mertebeye qalxarken özünü ele almağa, sakitleşmeye çalışırdı. Nazendeni gördüyü son gece gözlerinin önden film kimi axıb gederken onların menziline çatmışdı. 6 il sonra onu görecekdi amma bu heç de heyecanlı deyildi eksine Camalın heç istemediyi bir şey idi ve bu başdan belli idi canını çox yanacağı. Qapıda dayanıb düşüncelere daldı
Qapını döyür ve Nazende qarını burnunda qapını açır. Tam bu sırada arxadan 3- 4 yaşlarında balaca bir uşaq “ana” deye seslendikden sonra qaçıb elinden tutur. Daha sonra heyat yoldaşı gelir ve Nazendenin çiyinlerinden tutub özüne sıxır. “Naz, kim geldi” deye soruşur. Ona “Naz” deyir... Axı sevmirdi ona “Naz” deyilmesini... Heyat yoldaşı istediyi kimi çağırır herhalda. Nazende gülümeyerek baxışlarını Camalın üzünde gezdirdikce xoşbextliyi gözündenn oxunur...

Göreceyi menzere bundan ibaret idi. Xoşxt aile... Camalın

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>