istediyide bu deyildimi? Nazendenin xoşbextliyi. Küreyini divara yaslayıb gözlerini bir - birine sıxdı. Deyesen bu menzereye hazır deyildi. Yox - yox hazır deyildi. Geri dönmek üçün pillelere yanaşdığında dayandı. Bes atası? Qelbine yenilib atasını nece ölüme terk ede bilerdi? Bu qeder insafsız ola bilmezdi elbett. Geri dönüb elini yumruq halında sıxaraq qapını döydü. Daha sonra bir addım geri çekilib baxışlarını yere sabitledi. Qapı açılsada heç bir ses gelmirdi. Camal yavaş - yavaş baxışlarını qaldırıb qapıda duran qadını süzdü. Ona baxan doğurdan da Nazende idi? Axı o, bu cür xeyal etmemişdi... Xoşbextlikden parlayan gözlerin evezine dolu - dolu ve son derece kederli bir cüt qehve rengli göz zillenmişdi üzüne. Donmuşdu yerindece... Arıq çelimsiz ve üzünün bezi yerlerinde yaralar olan bu qadın Nazendeden başqası deyildi.
- Naz.
Camal yavaş sesle adını seslendirerken Nazende gülümsedi. Hesret qalmışdı ona sevgi ile "Naz" deyilmesine. Boynunu xefifce yana eyerken gözünden bir damla süzüldü yanağı boyu. Eynen 6 il evvelki kimi... Camal hele de inanmaqda çetinlik çekirdi. Qarşısında duran onun ilk ve son sevgisi idi. Nazendenin uşaq görüntüsü getmiş yerine genc bir qadın gelmişdi. Hele de çox gözel idi amma kederi gözelliyini kölgede qoyurdu
- Ay qız, kimdi gelen?
Eşidilen kobud sese her ikisi yuxudan oyanmışdı sanki.
- Cehennem ol içeri keç. - adam asta sesle Nazendeyi acıladıqdan sonra Camala teref döndü - Ne lazımdır?
- Men derman... Eczexana.
Camalın hem bedeni titreyirdi hem de dili dolaşırdı.
- Açarları götürüm gelirem.
Adam otağa dönerken Camal yeniden baxışlarını qaldırıb Nazendeye zilledi. Dehlizin başında dayanmışdı qadın. Camalın baxışları qarşısında xefif tebessüm edib otağa keçdi.
Bextiyar geldikden sonra her ikisi aşağı enib eczaxanaya geldi. Bextiyar önlüyü geyinib piştaxtanın arxasına keçerken Camal hele de düşüncelerinden ayıla bilmemişdi. Biraz evvel gördüyü Nazende idi amma heç de onun düşündüyü kimi xoşbext görünmürdü. Hele o üzündeki

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>