çox isteyirdi ki, ana olsun... Bu qaranlıq dünyada bir körpe ümid, işıq olardı ona. Defelerle yalvarmışdı Bextiyara ki, hekime getsinler amma her defe eyni cavabla qarşılaşırdı.
- Mende heç bir problem yoxdu. Niye gedim?
Derdini içine atırdı yazıq qız. Qaynı onlardan sonra evlensede 3 uşaqları olmuşdu. Nazende bunu qısqanmırdı elbette. Sadece eltisi qeder şanslı olmağı isteyirdi bezen. Eltisi Gülizar... Nazende ile çox yaxşı yola gedirdi. Uşaq mövzusunda hemişe qaynanasının eksine "sebirli ol" deyib teskinlik verirdi. Qaynanası ise her fürsetde zeherli dilini işe salır iyneleyirdi. Sanki Nazendeni acılamaqdan zövq alırdı.
- Menim oğluma bir uşaq da vere bilmedin ki, balamın soyu davam etsin. Kim bilir ne kimi problemin var.
- Hardan bilirsiz, belke problemi olan Bextiyardır?
İlk defe idi Nazendenin qaynanasına cavab qaytardığı. Amma qadın çox üstüne gelirdi.
- Senin dilin yaman uzanıb haa... Oğluma şer atırsan? Hem onun birinci arvadından uşağı olmuşdu. Düzdü yaşamadı amma bilirik ki, problemi yoxdu. Sen öz derdine yan.
Ele o gün öyrenmişdi erinin daha evvel evli olduğunu da. Bunu da içine atmışdı Nazende. Heç Bextiyarla danışıb yalan danışdığı üçün hesab soruşmamışdı da. Araşdırılıb - soruşdurulmadan özünden 12 - yaş böyük birine ere verilende az - çox texmin etmişdi qarşılaşacağı problemleri. Yaşadığı bu heyata daha ne qeder döze bilerdi, bu ezaba daha ne qeder qatlaşa bilerdi heç bilmirdi. Döyülen qapı sesine fikirlerinden ayılıb ayağa qalxdı. Üst - başını düzeltdikden sonra qapını açdığı zaman qapı qonşusunun nurlu simasını görüb gülümsedi. Bu eve daşındıqları günden bu yana Nesibe xanım tek sirdaşı olmuşdu Nazendenin. Her derdini rahatlıqla bölüşe bildiyi yegane insan idi.
- Gözel qızım, necesen?
- Yaxşıyam xala. Qapıda durmayın, keçin içeri.
- Gözüme heç yaxşı görsenmirsen.
Çiyinlerini çekmekle yetinmişdi. Daha sonra her ikisi metbexe keçib masaya eyleşdiler.
- Düzünü de, ne olub?
- Heç ne xala, heçne olmuyub. Öten günlerimi

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>