düşünürdüm.
Nazende ayağa qalxıb çay süzdü ve masaya düzüb tekrar oturdu.
- Qızım, 5 ildi qonşuyuq tanıyıram seni. Üzünde qeribe bir solğunluq var.
Nazende çayından bir yudum alıb dillendi.
- Axşam uşaqlıq dostumu gördüm. Sanki ele o an ferqine vardım ne qeder bedbext olduğumun. Öten 6 ilimin ne qeder boş olduğunun... Eh xala, en gözel yaşlarım qardaşımın acgözlüyü ucbatından heder olub getdi.
- Niye gedir bala? Heç ne heder olmayıb senin hele cemi - cümletanı 21 yaşın var. Yaşıdların hele aile qurmayıb.
- Nebilim xala... Axşam onu yeni Camalı gördükden sonra peşmançılığım qatbaqat artdı.
- O, adamın adını çekerken senin gözlerin ne qeşeng parlayır? Yoxsa siz...
- Yox xala, ele ciddi bir şey deyildi. Uşaqlıq... Hem üstünden 6 il keçib, o körpünün altından çox sular axıb. Dediyim kimi keçen günler ağlıma geldi sadece.
- Nazende, niye her şey bitmiş kimi danışırsan?
- Bitib xala, her şey bitib. Evlendiyimizde Bextiyar meni sever, hörmet ederdi. Onun mene olan isti münasibetini gördükce men de bu heyata alışmağa çalışırdım. Evlendikden 2 - 3 ay sonra her şey deyişmeye başladı. Aramızda ne hörmet qaldı ne de Bextiyarın sevgisi. Hetta indi o hedde çatmışıq ki, aileme neslime dil uzadır.
- Qızım, niye boşanmağı düşünmürsen? Besdi bu qeder ezabı özüne reva gördün. Ortada uşaqda yoxdu fikirleşesen ki, onun aqibeti nece olacaq.
- Nece boşanım xala? Boşanmış qadına bu cemiyyetde yer yoxdur. Hem tutaq ki, boşandım atam - anam yaşlı üstegel xeste. Hara gederem? Ne ederem?
- Qardaşın var.
- Qardaşım? He qardaşım...
Nazende acı - acı gülümserken, xeyalları iki il evvele getmişdi.
Bextiyar iş üçün rayona gedirdi ve getmezden evvel yene heç yoxdan dava salmış qızı döymüşdü. O, getdikden sonra Nazende ayağa qalxıb pal - paltarını deyişdi ve yaylığını örtüb qardaşının evine doğru yol aldı. Artıq her şeyi geride qoyacaqdı, bezmişdi çünki... Qerarlı idi bu defe... Yaylığı üzüne qeder çekmişdi ki, etrafdan üzündeki yaralar görünmesin. İti addımlarla qardaşının evine

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>