MENİM TENHA GÖZELİM.

Afa. Q

Bölüm 6.

Camal dermanları hekime teslim etdikden sonra xestexananın heyetine çıxmışdı. Qaranlıqda bir tek, barmaqlarının arasında tutduğu siqaretin közeren ucu belirirdi. Derin bir "ah" çekdikden sonra siqaretin tüstüsünü ciyerlerine hopdurdu.
- Naz... - deye pıçıldayıb başını arxaya atdı. Özünü üzerinden tır keçmiş kimi ezgin hiss edirdi. Camalın fikirlerinde Nazende onu qısqandıracaq qeder xoşbext idi... Feqet, gördükleri yanıldığını gösterirdi ve Camal bu yanılqıyı hezm ede bilmirdi. Belke de yanılırdı... Eger ele idise bes onda niye Nazendenin, onu görende göz yaşı süzülmüşdü yanağından? Düşünmekden deli olmaq heddine çatırdı artıq. Öyrenmeli idi... Onun ne yaşadığını öyrenmeli idi, eks halda heç cüre rahat ola bilmezdi. Bir yanı yanılmağı isterken diger yanı istemsizce heqiqet olmasını isteyirdi. Bu düşüncesinden ne qeder utansada bu yolla bir şansları daha ola bileceyi fikri ağlından çıxmırdı.
Camal siqaretinden son bir qullab alıb kötüyünü yere atdı ve ayaqqabısının ucu ile ezdikden sonra içeri daxil oldu. O zaman anlamışdı çölde ne qeder üşüdüyünü ve payız soyuğunun iliklerine işlediyini. Bacıları getmişdi lakin anası sessizce dehlizde ki, oturacağa oturmuşdu. Sakitce anasının yanına eyleşib başını çiynine yaslayaraq gözlerini yumdu. Nazendenin üzü, gözlerinden süzülen damlalar Camalın bir an bele ağlından çıxmır, canının daha da yanmasına sebeb olurdu. Fereh xanım oğlunun durğunluğundan anlamışdı onun Nazendeni gördüyünü. Elini Camalın elinin üstüne qoyduğunda buz kimi olduğunu görüb üz - gözünü turşutdu.
- Bu soyuqda çölde niye dururdun çox maraqlıdı. Donmusan ay bala.
- Ferqinde deyilem.
- Soyuqdan ellerin buz kesib nece ferqinde deyilsen?
- Heç ne olmaz.
- Onu gördün deye belesen?
Camal yerinde dikelib gözlerini iri - iri açaraq anasının üzünde sabitledi.
- Ele bilirsen bilmirem? Uşaq vaxtı o qızı sevdiyini yaxşı bilirdim.
- Uşaq vaxtı?
Camalın kinayeli bir gülümseme ile verdiyi sual, Fereh xanımı

[1] 2 3 ... 6 >>