götürerek çıxışa doğru ireliledi.
- Atana de, böyük maşın göndersin cer - cehizini aparmağa.
Bextiyar ona mane ola bilmeyeceyini anlamış olacaqdı ki, zeherli dilini işe salaraq başqa üsullara el atırdı. Terk edilmeyinin qisasını aldığını düşünürdü bu yolla. Nazende sadece başını teessüfle yelledi. Ne deyecekdi ki? Açarı dolabın üstüne qoyub paltosunu geyindi ve son defe eve boylanıb qapıdan çıxdı. 6 - il yaşamışdı bu evde, indi bu halda terk etmek ağır gelirdi.
Son defe dönüb geri baxdı... Nazende indi iti addımlarla öz azadlığına doğru irelileyirdi... Artıq onun heyatı ile bağlı qerarları başqaları yox, mehz Nazende özü verecekdi... Her şeye yeni başdan başlamaq üçün, öz ayaqları üzerinde dura bilmek üçün qayıdırdı ata evine.
Rayondan kende geden avtobusa minerken elinde ki, çamadanlar elece de üz - gözünün yaralı olması avtobusdakı qadınların dedi - qodu etmesine sebeb olurdu. Dinmeden keçib arxada oturaraq yaylığını üzüne çekdi. Bezmişdi artıq yaylıq altında gizlenmekden. Bu son olacaqdı. Artıq özünü ezdirib tapdadmayacaqdı. Avtobus kende çatdığı zaman Nazendenin qelbi yerinden çıxacaqmışcasına döyünmeye başladı. Sanki kendde gezen dedi - qoduları indiden eşidirdi. Evlerinin yaxınlığında avtobusdan endikden sonra dayandı. Valideyinleri onun ne yaşadığından xebersiz idiler. Öten 6 il boyu onun ata evine gelmeyinin sayı bir elin on barmağını keçmezdi. Geldiklerinde ise Nazende ata - anasının qarşısında oskara laiq çıxış sergileyirdi. Valideyinleri ve qohumları inanırdılar ki, Nazende çox xoşbextdir.
Heyete daxil olmadan darvaza önüne qoyulmuş köhne oturacağa oturub gözlerini yumdu. Bu yolla cesaretini toplamağa çalışırdı, çünki bundan sonrasının daha çetin olacağını bilirdi. Hava yavaş - yavaş qaralırdı bu sebebden küçede heç kim göze deymir, el - ayaq çekilirdi. Nazende tam getmek isterken biraz aralıdan ona zillenen bir cüt qara gözler yerinde dayanmasına sebeb oldu. Bu Camaldan başqası deyildi. Qohumunun evinden dönerken axşam vaxtı tek başına oturan

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>