derinden nefes alaraq ayağa qalxdı. Çamadalarını götürüb eve doğru addımlarken qelbi heyecandan deli kimi çırpınmağa başladı. Onu çetin bir axşam gözleyirdi.
Nazende qapının önünde çamadanlarını yere qoyub elini yumruq halında sıxaraq qapını döydü. Anası açmış ve qızını görüb bir növ şok keçirmişdi.
- Nazende? Bu ne haldı? Ne olub sene? Bextiyar hanı?
Nazende anasının yağdırdığı sualları eşitmezlikden gelib içeri keçdi. Otağa keçib dayandığı an derinden bir "oh" çekdi ve gözlerini etrafda gezdirmeye başladı. Sanki mehz dayandığı nöqte onun azadlığı idi. Bu Nazendenin qelbini inanılmaz derecede rahatlatmışdı. Atası onun bu halını görüb ayağa qalxdı. Yazıq kişi teeccübden özünü tamam itirmişdi.
- Ay bala sene ne olub? Bu ne haldı?
- Ata... Men...
Nazende göz yaşlarını tuta bilmeyib atasının boynuna sarıldı.
- Qızım, başına dönüm nese de üzme üreyimi. Ne olub sene?
Nazende gücle özünü ele alıb dillendi.
- Ne deyim ata? Qardaşıma dediyim kimi sizede yalandan qapıya deyib deyim?
- Sen ne danışırsan qızım?
- Geri döndüm ata... Men geri döndüm. Meni qebul etmelisiniz. Men artıq geri qayıtmyacam boşanacam.
- Niye? Dava elemisiz? Bextiyar bu hala salıb seni?
- He.
- Ay bala, başına hava gelib? Erin bir defe vurub deye boşanmaq olar?
Anası fikrini bildirdiyi an Nazende geri dönüb qezebli baxışlarını anasına zilledi.
- Ana, sen ne danışdığının ferqindesen?
- Ay bala, yuva dağıtmağa ne var ki...
- Hansı yuvadan danışırsan sen? ( Nazende anasını sözünü yarıda kesib çığırdı ) Men 6 ildi beleyem ana. Ne yuvası? Yadındadı sene demişdim, menim üçün heçne yaxşı olmayacaq. Olmadı... Heç ne yaxşı olmadı. ( dizleri üste yere çökdü) Teessüf ki, yanılmadım... Öten iller erzinde her Allahın günü gördüyüm heddi hesabı olmayan şiddetden, döyülmekden, tehqirlerden, ezabda tenge geldim... Yeter daha yeter.
Ellerini yumruq halında sıxıb dizlerine döyecleyerek üsyan edirdi Nazende.
- Qızım...
- Besdi Güler besdi.
Ferhad kişi arvadına qışqırdıqdan sonra göz yaşı

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>