teref döndürdü. Bununla göz - göze gelmeleri üçün şerait yaratmış oldu.
- Niye bele danışırsan?
- Nece danışmayım ay bala? Senin bu halının, bedbext olmağının en böyük sebebi menem. Bir ana kimi evladımın arxasında durmaq evezine qarşında durdum. İstemediyini dediyinde şille vurub susdurdum. Menim vezifem senin yanında olmaq deyildimi?
- Axşamda dediyim kimi, heç bir ana bele olsun istemezdi.
- Elbette istemez, amma bu meni haqlı göstermir. Hansı ana bunu ister ki? O ailede bir gün görersen dedik amma olmadı. En böyük günahkar ele biz valideyinlerik. Bizi bağışla demeye bele üzümüz yoxdu.
- Anacan, qurban olum bele danışma. Bele oldu ne ede bilerik? Men sizi günahlandırmıram. Artıq bundan sonrasına baxmalıyıq.
- Sene söz verirem qızım bundan sonra ne etsen arxanda olacam. Heyatını nece qurmaq istesen ele o cür olması üçün elimden geleni edecem.
Nazende qollarını anasının boynuna dolayıb hıçqırıqlarını serbest buraxdı.
- Bilirem ana, bilirem.
Her ikisi göz yaşını silib eve daxil oldular. Ferhad kişi de bağdan geldikden sonra masaya eyleşib yemeye başladılar. Valideyinleri boşanma xeberine ne qeder meyus olsalarda qızlarının bu şiddet dolu heyatdan sağ qurtulduğu üçün sevinirdiler. Nazendenin üzünü güldüre bilmek üçün atası, heç adeti olmadığı halda zarafat etmeye çalışırdı. Ata - anasını bele gördükce Nazendenin qelbi sızlayırdı. Bu vaxt heyetden yükselen sesler irkilmelerine ve celd çöle çıxmalarına sebeb oldu. Bextiyar, ailesi ve Tahir heyetde dayanıb yüksek sesle danışırdılar. Nazende qapıdan çıxar - çıxmaz Tahir çığıraraq qızın üstüne şığıdı.
- Seni öldürecem men, meyidini bu heyete serecem.
- Tahir!!!
Ferhad kişinin bağırması ile Tahir olduğu yerde dayanıb atasına teref döndü.
- Ata, xeberin var bu heyasızın etdiklerinden?
- Men her şeyi bilirem.
Tahir qezebli baxışlarını Nazendenin ve atasının üzerinde gezdirdi.
- Bilirsen ve bu rüsvayçılığa göz yumursan? Yox ata, yox. Men buna sakit qala bilmerem.
- Ne rüsvayçılığından danışırsan sen?

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>