bir ümid işığı közerirdi ve Camalın, o işığa tutunmaqdan başqa yolu qalmamışdı.
Seherin erken saatında Camal teze aldığı “JİQULİ” markalı maşına eyleşib rayona getmek üzere yola çıxdı. Tek dileyi Nazendeni yeniden qazanmaq idi. Eslinde onun baxışlarından hele de sevgi qığılcımlarının var olduğunu başa düşürdü. Ele bu deyildimi Camalı yollara salan. Onu düşünerek kende çatmışdı. Ailesi bilirdi onun gelecyini. Ona göre de heyetde xüsusi hazırlıq, ayrı bir telaş vardı. Maşın heyete daxil olduğunda sevinc sesleri etrafı bürümürşdü. Camal her kesle görüşdükden sonra süfreye eyleşdi. Belece şen ehval - ruhiyye ile yemek yeyib günü çay süfresi ile davam etdirdiler.
- Oğlum, artıq evlenmek vaxtındı. Ne düşünürsen?
Fereh xanımın ani sualı qarşısında Camalın içdiyi çay boğazını yandırıb öksürmesine sebeb oldu.
- Ay bala, sene ne olub?
Etrafa yayılan gülüş seslerine Camalda gülümeyib:
- Qismet.- deyerek sualı ötüşdürdü.
- Yaraşıqlı oğlum üçün bir neçe qız gözaltı elemişem. Baxar beyendiyi ile evlener.
- Anacan, Camal uşaq deyil. Özü beyenib sevdiyi ile evlener.
Cemilenin sözleri herkesin üreyince olsada Fereh xanımın içine qurd salmışdı.
- Bacı, biraz danışa bilerik?
- Elbette.
Cemile masadan qalxaraq heyetin küncünde dayanan Camala yaxınlaşdı.
- Buyur, bacı qurban.
- Bacı, onu görürsen? Necedi?
Camalın utana - sıxıla verdiyi sualda Cemile anlamışdı söhbetin kimden getdiyini. Odur ki, elini qardaşının çiynine qoydu.
- Heç yaxşı şeyler olmadı. Tahirin arvadı başqa kişiye qoşuldu qaçdı, Tahirde işadıyla Bakıya getdi. Nazende çox çetin günler yaşayır. Yazıq qız bir deri bir sümük qalıb.
Camalı içi parçalanmışdı.
- Bacı, men onu görmeliyem.
- Bu gün cüme axşamıdı. Nazende her cüme axşamı qebirsanlığa gedir. İndi yeqin ordadı.
- Onda meni idare et getdim.
Camalın cümlesinin bitmesi ile heyet qapısının örtülmesi bir oldu.
- Camal hara getdi?
- Dedi dostlarımı görecem.
Cemile üzündeki memnun gülümseme ile masaya döndü.
Bunu düşünmemişdi... Üzüne yayılan

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>