MENİM TENHA GÖZELİM.

Afa. Q

Bölüm 12.

- Qarayel, darıxmısan menim üçün? Gedek gezek?
Camal küncden yeheri götürüb atına beline yerleşdirdi. Yüyeninden çekişdirerek tövleden çıxdığında, güneş tezece dağın arxasından boylanmağa başlamışdı. Sıçrayıb atın beline qalxarken Qarayel kişneyib şaxe qalxdı.
- Sakitleş oğlum, sakitleş.
Camal ayaqlarını her iki terefden atın qarnına vurduğunda at yerinden terpendi. Heyetden çıxıb meşeye teref üz tutdu.
1 hefte ötmüşdü o geceden. Bu hefte erzinde Camal ne bir kesle görüşmüş ne de bir kelime kesmişdi. Nehayet bu gün otağından çıxıb gezmeye qerar vermişdi. Öten geceler kimi bu geceni de heç yatmamış Nazendeni düşünmüşdü.
"Menden sene yar olmaz" Nazendenin sesi qulağında eks - seda verdikce Camal elindeki qamçını ata vuraraq daha berk qaçmasına şerait yaradırdı. Hara getdiyini bilmeden sadece atı qamçılayırdı. Canı o qeder yanırdı ki, gözüne heç kim görünmürdü. Üzüne çırpılan seher küleyi bıçaq kimi derisini doğrasa da dayanmırdı. Bir xeyli getmişdi ki, atı yavaşladıb etrafına baxdı. Atı o qeder berk çapmışdı ki, hara geldiyini bele bilmirdi. Arxaya boylandığı zaman kendi çox geride qoyduğunu anladı. Atdan enib yüyeni ağaca berkitdikden sonra yere oturdu. İndi ne edecekdi? Nazendenin "yox" demesi Camalın el - qolunu bağlayırdı. "He" deseydi Camal mübarize apara bilerdi. Ancaq o, sırf qınaqlara göre yaxın durmurdu. Eslinde başa düşürdü onun niye bele davrandığını. Camalı yaralayan Nazendenin ona güvenmemesi idi.
- Of Naz of... Niye mene izin vermisen? Niye tenhalığı seçirsen?... Ah menim tenha gözelim.
Derinden iç çekib baxışlarını boşluğa sabitledi. Her şeyi zamana buraxmaqdan başqa elinden ne gelirdi ki?
Nazende işe getmek üçün hazırlaşıb evden çıxarken anası seslendi.
- Nazende, yene yemek yemirsen?
- Yox istemirem.
- Ay bala, sene ne olub 1 heftedir ruh kimisen? Ne danşırsan ne gülürsen ne de yemek yeyirsen?
- Heç ne... Men yaxşıyam anacan... İşe gecikirem helelik.
Anasının sualını keçişdirib iti

[1] 2 3 ... 6 >>