addımlarla evden ayrıldı. O geceden sonra Nazende heqiqeten ruh kimi olmuşdu. Her deyileni avtomatik yerine yetirir, heç kimle düz - emelli ünsiyyet qurmurdu. Geceleri ise... Geceleri sevmirdi Nazende, çünki bütün derdler, sıxıntılar, yaşanan acı dolu günler pusquda dayanmış kimi geceler yazıq qızın beynine hücm çekirdi. " Sen her zaman qelbimin sahibi olacaqsan" demişdi Camal. Ele Nazende üçün de bu hal deyişmeyecekdi. Camal onun ilk ve son mehebbeti olaraq qalacaqdı.
- Nazende, necesen?
Eşitdiyi sese başını qaldırdığında Camalın bacısı Cemileni görüb üzüne tebessüm yerleşdirdi.
- Yaxşıyam Cemile bacı. Sen necesen?
- Yaxşıyam mende... Nazende olar biraz danışaq?
- Elbette bacı, ne barede?
- Camal ve senin barende.
Cemilenin her şeyi bildiyini Nazende bilmirdi. Bu sebebden çox tedirgin olub utanmışdı. Cemile başa düşüb bir elini Nazendenin çiynine qoyaraq gülümsedi.
- Men her şeyi bilirem ezizim. Bu mövzuda da qardaşımın yanındayam. Men senin fikrini bilmek isteyirem.
- Cemile bacı... Men...Men.
- Nazende, menden çekinme xaiş edirem. Üreyinden keçeni de.
- Men Camal ile evlene bilmerem.
- Niye axı?
- Olmaz Cemile bacı, olmaz... Men boşanmış qadın Camal subay oğlan... Heç kime özümüzü qebul etdire bilmerik. Bu sadece bizi qırıb darmadağın etmekden başqa heç bir işe yaramaz. Men ona bunu ede bilmerem.
- Bele dahamı yaxşıdı? Camal bir yanda heyata küsüb, sen diger yanda.
- Arxasıyca her gün danışılmaqdansa bu daha yaxşıdı. Elbet bir gün unudacaq ve başqası ile xoşbext olacaq.
- Camal seni heç vaxt unutmayacaq. Ne de bir başqası ile xoşbext olmayacaq. Onun seni ne çox sevdiyini bilmirmiş kimi danışırsan.
- Bilirem amma istemirem Camala "boşanmış qadınımı özüne laiq bildin?" sualı verilsin.
- Camalın bunları düşünmediyinimi sanırsan Nazende? Sende yaxşı bilirsen ki, Camal bunların öhdesinden gele bilecek biridir.
- Heç olmasa sen meni başa düş Cemile bacı, ve onu yola getir çünki meni dinlemek istemir.
- O, seni dinlemirse meni heç dinlemez.
- Men

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>