gözlerinin içi gülürdü.
- Bacın gözlerine qurban olsun... Sevir hem de senden keçecek qeder çox sevir.
- Özü etiraf etdi?
- Yox birbaşa demedi amma men demek istediklerini başa düşdüm. Bacı qurban, sen sen ol ne olur olsun Nazendenin elini buraxma. O, etiraf etmese de sene çox ehtyacı var. Yene özünü "kenardan ne deyerler" sözüne qurban vermesine izin verme. Buraxma onu.
- Yox bacı, istesemde buraxa bilmerem onu. Çünki yene itirsem deqiq bilirem ki, bu defe dayana bilmeyecem.
- Bele sözler danışma. Bundan sonra ne edeceksen onu düşün.
- Atamla ve anamla danışacam. Anam her gün elinde bir qız şekili ile gelir.
- Bu çox çetin olacaq bilirsen yeqin? En esas da anam üçün.
- Bilirem... Amma qebul etdirmekden başqa yolum yoxdu.
- Xeber edersen mende yanında olmaq isteyirem.
- Mütleq.
Camal Nazendenin hisslerinden xeberdar olduğu üçün sevindiyinden içi - içine sığmırdı. Axşam düşene qeder bacısı ile çay içib söhbet etdiler. Daha sonra sağollaşıb ordan ayrıldı. Ancaq eve getmezden evvel ayaqları onu qeyri - ixtiyari Nazendenin evinin önüne getirmişdi. Yol kenarındakı ağaca yaslanıb baxışlarını eve zilledi. Yeniyetmelik dövrünü xatırlamışdı. O zamanlarda Nazendeni belke görerem deye saatlarca burada dayanardı. Gülümseyerek etrafa boylandığı zaman künce qısılıb ağlayan Ferhadı gördü.
- Ferhad... Sene ne olub?
Yaxınlaşıb saçlarını qarışdırdı.
- Meni aralarına almırlar. - deye, barmağı ile biraz aralıda oynayan uşaqları işare etdi. - Topum olmadığı üçün menimle oynamırlar.
- Sen de menimle oyna.
- Nece?
- Gel menimle.
Camal uşağın elinden tutub mağazaya getirdi.
- İstediyin topu götür.
Ferhadın seçdiyi topu aldıqdan sonra mehleye dönüb oynamağa başladılar. Camal o qeder eylenirdi ki, zamanın nece keçdiyinin ferqine varmadan qeh - qehe sesleri etrafa yayılmışdı. Xeyli zaman olmuşdu bu cür gülmeyeli.
Getdikce havanın qaralması Camalın başını qaldırıb etrafına boylanmasına sebeb oldu. O an bir cüt qehveyi gözle toqquşdu gözleri. Nazende üzünde geniş bir

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>