sizin oğlunuzun arxasıyca gezmirem ki, onu rahat buraxım. Elçekin menden, istemirem ne oğlunuzu ne de başqasını.
Nazende cümlesini tamamlayıb getmek isterken Fereh xanım elini atıb qızın saçından yapışdı.
- Hara gedirsen... İfrite, ev yıxan ilan.
Fereh xanım Nazendenin saçından ele çekmişdi ki, yazıq qızın cılız bedeni buna tab getirmeyib yere yıxılmışdı. Qezebden gözüne heç kim görünmürdü Fereh xanımın. Bir yandan Nazendeni tehqir edir bir yandan döyürdü. Nazende yaşadığı xecaletden, utancdan iki büklüm yerde qalmışdı. Özünü müdafie bele etmeden sadece ağlayırdı. Cemile hem qışqırır hem de anasını çekişdirerek aralamağa çalışırdı. Ancaq fayda etmir, qadın ovunu parçalayan yırtıcı heyvan kimi qızı didişdirmeye davam edirdi.
Kimse Nazendenin anasına xeber etmişdi. Güler xanım telaşla qaça - qaça gelerken uzaqdan qızını yerde görüb qışqırdı.
- Nazende... Fereh, burax qızımı burax.
Çatdığında o, da Cemileye kömek edib Fereh xanımı aralamağı bacarmışdılar.
- Apar bu pozğun qızını. Yeqin başa düşmüşdür subay oğlanı yoldan çıxarmaq nedir.
Güler xanım heç ne demeden yere eyildi.
- Nazende, qalx qızım.
Cemilede qaçaraq Nazenden qolundan tutdu ve qızı ayağa qaldırıb üst - başını düzeltmeye başladılar.
- Ana, atamın qebrine and olsun ki, men heç ne etmedim. İnan mene qurban olum. Camala olmaz dedim, menden uzaq dur dedim.
Nazende ağlayaraq anasına heqiqetleri başa salmağa çalışırdı.
- Yalança seni yerin dibine batasan. Ona göre oğlum menle üz - göz olub?
- Ana, inan mene qurban olum. Men heç ne etmemişem.
- İnanıram qızım, inanıram.
Güler xanım qızını bağrına basaraq biraz sakitleşdire bilmişdi. Geri dönüb qezeble Fereh xanımın qarşısına keçerek işaret barmağını havalandırdı.
- Mene bax Fereh, seni burdaca saçlayıb palaz kimi yere sermiremse Zaur müellime olan hörmetimdendir. O, kişinin rehmetliye çox yaxşılığı keçib. Qurban olasan ona... Birde seni qızımın etrafında görsem ve ya eşitsem ki, Nazende haqqında artıq - eksik söz danışmısan, and olsun bizi

<< 1 2 [3] 4 5 >>