yaxasından adamı geri itib qaçar addımlarla Cemilegile çatdı. Qapını zerbe ile çırpıb heyetin ortasında dayandı.
- Cemile,
Cemile telaşla gördüyü işi yarıda qoyub heyete yüyürdü.
- Camal, ne olub? Ne baş verir?
- Anamın etdiklerinden xeberin var?
Cemile ani sualdan çaşsada özünü ele alıb asta sesle dillendi.
- He... Burda oldu. Nazende işden qayıdırdı.
- Deli olacam...
Camal iki eli ile başını sxıb heyetde var gel etmeye başladı.
- Bacı sen buna nece izin verdin?
- Anamın qezebini bilmirmiş kimi danışırsan. Onun hikkesi qarşısında men ne ede bilerdim ki? Biranda qızın üstüne nece çullandısa heç bilmedim ne baş verir.
- Çox incitdi onu?
Cemile başını yellemekle yetindi.
- Of ana, of.
Camal iti addımlarla ordan ayrılıb Nazendenin evine doğru yol aldı. Esebden elleri tir - tir essede buna fikir vermeden qaçmağa başladı. Ne edeceyi haqqında heç bir fikri olmasada Nazendeni görmeli idi.
- Naz...
Çatdığı zaman qapını açıb birbaşa heyete addımladı. Nazende adeti üzre pillekana oturub başını elleri arasına almışdı. Camalın sesini eşiden kimi başını qaldırıb qezeble süzdü onu. Gözleri dolu - dolu baxırdı. Üzündeki yaraları ve meyusluğu Camalın canından - can alırdı.
- Ne işin var burda?
- Naz, men indi eşitdim. İnan ki, men çox pis oldum. Men anamın adına senden...
- Get burdan!!
Nazende Camalın sözünü yarıda kesdi.
- Ne?
- Eşitmedin? Redd ol burdan!!
Camal teeccübden yerinde donmuşken Nazende ayağa qalxıb qışqırdı. Güler xanım qızının sesine qaçaraq çöle çıxdı.
- Naz, men...
- Ne men, men salmısan. Her şey ele sene göre olur. Camal, men sene ne dedim? Olmaz dedim. Boşanmış qadınla subay oğlan olmaz dedim. Dinlemedin meni. Axırı ne oldu? Bütün kende biabır olan, adı pozğuna çıxan, canı yanan yene men oldum. Men indi camahatın üzüne nece baxacam?
- Naz, men her şeyi yoluna qoyacam.
Nazende ellerini yumruq halında sıxaraq Camalın sinesine döyecleyib ağlamağa başladı.
- Çıx heyatımdan çıx. Lazım deyil heç ne yeter ki, çıx heyatımdan!!!

<< 1 ... 3 4 [5]