piknike gedirdik.
Nazendenin gözleri dolmuşdu esebden. Qezeble Camalı başdan ayağa süzerken biranda xatırladıqları ile üzünde güller açdı.
- Of Camal, mende seni dinleyirem bayaqdan.
- Ne oldu?
- Men Gülfem xanımı tanıyıram axı... Onun neveleri ele seninle eyni yaşdadı.
- Bıy unutdum.
Camalın iş üstünde tutulmuş körpeler kimi üzünü turşudaraq verdiyi reaksiya Nazendenin ürekden gülmesine sebeb oldu. Camal da ona qoşulmuş gülmeye başlamışdı. Her ikisinin qeh - qehe sesleri etrafı öz ağuşuna almışdı.
- Ana, onlara bax,
Fereh xanım baxışlarını Cemilenin gösterdiyi istiqamete yöneltdi. Onların bir - birileri ile zarafatlaşıb gülüşmelerini gördükce üreyi dağa dönürdü. Xefifce gülümseyib bir daha şükür etdi. Ne yaxşı ki, Camal anasının inadını qıra bilmiş ve onu razı salmışdı. Eks halda heç vaxt oğlunu bucür xoşbext göre bilmeyecekdi. İnadını yeridib Camalı öz üreyine yatan qızla evlendirseydi, onun heyat yoldaşı ile bele uşaq kimi zarafat edib ürekden güldüyünü de görmeyecekdi.
- Çox şükür Allaha, Camal çox xoşbextdi. Rebbim onların xoşbextliyini övlad sevgisi ile taclandırsın.
- Amin.
Cemilenin içden duasına here bir ağızdan amin demişdi. Bu xeberi her kes gözleyirdi. Her il qurbanlar kesilib nezirler paylanırdı.
Axşam düşdüyünde heyetde, ağacın altında böyük bir süfre quruldu. Nazendenin ailesi elece de Camalın bacıları ve onların aileleri hemin süfrede öz yerlerini almışdılar. Şen keçen meclisde badeler dolub boşalırdı. Her sağlıq Nazende ve Camalın şerefine qalxır onların ünvanına xoş arzular, gözel dilekler seslenirdi. Nazende unutmuşdu o axşam her şeyi, bütün yaşananları, keçmişi elece de halhazırkı veziyyeti. Deyib gülerek ve olduqca şen ehval - ruhiyye ile geceki meclis sona yetmiş her kes evine dağılışmışdı. Nazende yır - yığış etdikden sonra otağına qalxdı. Camal çoxdan yatmışdı. Üstünü deyişdikden sonra Nazende yerine uzanıb başını Camalın sinesine sıxdı. Qeyri - ixtiyari gözleri dolur, görünmez bir el boğazını sıxırdı sanki. Bundan sonra

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>