cavan adamı idi.
Günler durmadan irelileyirdi. 1 hefte ötse de Nazendenin axtarışı netice vermirdi. Camala uyğun en esasıda ikinci qadın olmağı qebul edecek qadın tapmaqda çetinlik çekirdiler. Fikirli halda çardaqda oturmuşdu ki, Cemile gülümseyerek heyete daxil oldu.
- Nazende, necesen?
- Belede, pis deyilem. Sen?
- Mende yaxşıyam. Sene bir xeberim var, kefin açılacaq. Nehayet ki, axtardığımız kimi birini deyesen tapdıq.
- Doğurdan?
- Ay qız, bu ne sevincdi? Gören olsa ele bilecek erinden bezmisen.
- Ne edim Cemile? Çox isteyirem Camalın uşağı olsun.
- Bilirem canım.
- Yaxşı de görek kimdi? Kimlerdendi?
- Menim qonşumun uzaq qohumudu, başqa rayondandı. Qonşum her şeyi danışıb o, da razılaşıb.
- Nece biridir?
- Bir defe evlenib. 3 ayın gelini imiş yoldaşını yol qezasında itirib. Ele hemin vaxt hamile imiş stresden körpesini de itirib. Sonra ailesi çıxardıb getirib.
- Allahın işine bax Cemile, yaralarımıza melhem olsun deye umud beslediyimiz qadının özü de yaralıdı.
Nazendenin gözleri dolmuşdu.
- Menim gözel Nazendem, siz onun yaralarını saracaqsız o, da sizin.
- İnşAllah... Yaxşı bes adı nedir.
- Firengiz.
Firengiz... Nazendenin reqibi... Düzdü sevinirdi amma qelbi ele göyneyirdi ki, sanki küt bir aletle üreyini döyecleyirdiler. Ne de olsa üstüne günü gelirdi. Camalı aldığı nefese qısqanan Nazende, indi öz elleri ile başqa qadına verirdi.
Günler bir - birini evez edirdi. Firengizin ailesi razılaşmışdı qızlarını Camal ile evlendirmeye. Sade bir qonaqlıqla Firengizi öz evlerine getirecekdiler. Hemin gün evde telaş olsa da Camal sanki yasda idi. Qaşlarını çatıb bir küncde oturmuşdu. Gözlerini Nazendenin üzerinden bir an bele ayırmırdı, ele bil onu ilk defe görürdü. Camalın onu izlediyini gördükce Nazende yalandan tebessüm edir guya halından memnunmuş kimi görünmeye çalışırdı. Ancaq qelbi qan ağlayırdı. Bele ki, hiss etdiklerini çatdıra bilmek üçün kelimeler kifayetsiz qalırdı. Onun halını bir tek Fereh xanım başa düşürdü. Nazendenin gizli - gizli

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>