yoxdu. Nelere dayandınız nelere qatlaşdınız. İndi bu hal ne sene ne de sevginize yaraşmır.
Nazendenin üzüne isti bir tebessüm yayıldı. Camalın adının keçmesi yeterli idi bunun üçün.
- Düz deyirsen ezizim, o günden bu yana Camal heç elimi buraxmadı. Men heyatı, yaşamağı, huzuru onda öyrendim. Camal ile evlenmiş olmağıma her gün şükür edirem, tek bir an bele keşge demedim.
- Bibi, bes o zaman niye bele edirsen? Niye başqası ile evlenmesini istedin?
- Her bir qadının arzusudur ana olmaq, sevdiyi adamın qucağına körpe vere bilmek. Menim qara bextime bu yazılmayıb. Amma Camal... Men onu çox sevirem Yasemen. Camalın uşaqsız, yarım qalmasına könlüm el vermez. Yaşadığımız sevgi bize besdi. Bundan sonrasını da düşünmeliyik.
- Bibi, axı belede de sen yarım qalırsan?
- Yox ezizim, yanılırsan. Menim eksik yanımı Camalın sevgisi ve dünyaya gelecek körpe tamamlayacaq. Bizim iki seçimimiz vardı. Biri övladlıq götürmek bir de bu. Övladlıq götüreceyimiz uşağı seve bilmeseydik ne olardı? Bir uşağın heyatını mehv etmiş olardıq. Bu böyük mesuliyyetdi, kimsesiz bir uşağa aile ola bilmeyi bacaramaya bilerdik. Amma bu uşaq Camalın öz qanından, öz canından olacaq. Her kes çox sevecek. Men ise ailemin xoşbextliyi ile yetinecem.
- Biraz daha sebr ede bilerdiniz. Belke olurdu?
- Günler aylar bir göz qırpımında keçir canım. Her zaman sağ - salamat ve heyatda qalası deyilik. Sabah ne olacaq, ne yaşayacıyıq bilinmez. Vaxt varkene Camalı qucağında körpe ile görmek isteyirem.
- Onda bu halın nedir? Özün istedin bunu, özün etdin?
- Bu çox hessas mövzudu ezizim. Heç bir qadına bunu yaşamağı arzu etmirem. Meni bu hala salan menim yarımçıq qalan arzularımdır. Bilirsen, ilk günden hekim mene demişdi ki, prablemlerim çoxdur hamile qalsam bele uşağı dünyaya getirib - getirmeyeceyim müemmadır. Heç olmasa Camal tenha qalmasın.
- Bes sen nece dözeceksen?
- Yasemen, sen bunları düşünme. Gec oldu men gedim artıq.
Nazende ayağa qalxıb ağır addımlarla evlerine teref yol aldı. Heç bir qadın

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>