men heyatımda senin kimi güclü, iradeli, böyük üreye sahib ikinci bir qadın görmedim tanımadım. Göreceyimi de düşünmürem... Men bu eve günü geldim amma sen buna baxmayaraq mene tamam başqa münasibet gösterdin. Sen mene deyil bir gününün, heç doğma bacının bele etmeyeceklerini etdin... Her kesden üzr isteyirem, çetin hamilelik keçirdim. Yeri geldi meni öz ellerinle yedizdin, yeri geldi ellerinle çimizdirdin... Xestexanaya getmezden evvel sancım olduğunda o qeder emin idim ki, sağ qalacağımızdan... Çünki sen vardın... "Nazende izin vermez bize nese ola" dedim sadece... Bunları etmeyinin bir sebebi de Camala olan mehebbetindi bilirem. Bir şeyi bil ki, heç kim onu senin kimi seve bilmez. Yalnız sen... Yalnız senin kimi biri bacaradı bunu... Nazende, menim sene olan minnetim teşekkürüm sonsuzdu. Men o, uşağı sağ - salamat qucağıma ala biliremse bu senin sayendedi. O, en çox ikimizin qızıdı. Men onu dünyaya getiren anasıyamsa sen de ona heyat veren anasısan. Qızımıza ad qoymaq her kesden çox senin haqqındır.
Firengizin sözlerinden sonra meclisde oturan her kes göz yaşı axıdırdı. Camalın üreyi dağa dönmüşdü. Hem Nazende haqqında deyilenlere hem de Firengizin bu qeder temiz qelbli olmasına göre. Nazende yanaqlarını qurulayıb dillendi.
- Firengiz, bunları gördüyün ve qiymetlendirdiyin üçün esas men teşekkür edirem... Mence qızımızın (gülümseyir) adına Camal qerar versin.
Her kes Camala baxarken o, gülümsünüb dillendi.
- SEVİNC.
Her kesin üreyine yatmışdı bu ad. Molla duasını oxuyub uşağın qulağına adını oxuduqdan sonra qonaqlar yavaş - yavaş dağılmağa başladı.
- Naz,
Nazende Camalın sesine boşqablarını qoyub geri döndü. Camal daha da yaxınlaşıb dodaqlarını heyat yoldaşının alnına sıxdı.
- Naz, bilmirem sen menim hansı yaxşılığımın mükafatısan... Ne yaxşı heyatımdasan. Seni sevirem ve seninle qurur duyuram.
Camalın bu qeder içden danışması Nazendenin göz yaşlarını yanağı boyu süzülmesine sebeb oldu...
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç