MENİM TENHA GÖZELİM.

Afa. Q

Bölüm 20.


Bezi insanlar sevgilisinden ayrılanda, ailesinde uzaqlaşanda tenhayam ve yaxud, tenha qaldım deyir. Amma bu eqoistlikden başqa bir şey deyil. Bilirsiz tenhalıq nedir? Bir hissden mehrum qalmaq... Valideyin mehebbetinden ve ya övlad mehebbetinden. Bax esl tenhalıq budur.
Nazende tenha idi... O, övlad sevgisinden ebedi mehrum olmuş qelben tenha bir qadın idi.
Sevgiden yana bexti getirmeyenlerden idi Nazende. İstemeden evlendirildiyi zaman ata - anası ve qardaşı terefinden sevgiye möhtac olmuşdu, daha sonra ise heyat yoldaşı sevmemişdi onu. İndi de övlad sevgisini dadmaq nesib olmamışdı.
Nazendenin bu heyatda tek qazandığı sevgi Camalın sevgisi idi. Uşaqlığından bu yana ilk günkü kimi seven ve onun uğrunda mübarize aparan heyat yoldaşı Camal... Onu aldığı nefes qeder sevirdi Camal, ele Nazendenin sevgiside eyni idi.

2015 - ci il.

Günler, aylar, iller bir göz qırpımında keçib gedirdi. 15 il keçmişdi aradan. Bu 15 ilde bir çox şey deyişmişdi heyatlarında. Nazende anasını Camal ise atasını itirmişdi. Acı dolu günler idi. En çoxda Fereh xanım üçün. Sadiq heyat yoldaşını itirmiş olmaq onun belini bükmüşdü. Nazendenin ise valideyinlerinin her ikisini de qara torpağa vermiş olmaq qelbindeki tenhalığı qat -qat artmışdı.
Camal ve Nazende xeyli yaşlansalar da deyişmeyen tek şey onların mehebbeti idi. Onlar hele de bir - birini çox sevir çox deyer verirdiler. Öten çetin günlerin yanı sıra heyatlarında yaxşı hadiseler de baş vermir deyildi. Sevincden sonra Camalın Murad adlı bir oğlu da dünyaya gelmişdi. İki gözel övlad sahibi idi Camal. Uşaqların her ikisi Nazendeni "mama" deye çağırırdılar. Firengiz ile hele de ilk günkü kimi yaxın idiler ve uşaqları beraber böyütmüşdüler. Hetta Firengiz uşaqlara esebleşende qaçıb Nazendenin etekleri altında gizlenirdiler. Her defe Firengiz "bu uşaqlara çox üz verirsen, yaxında başımızda oturacaqlar" dediyinde Nazende ürekden qeh - qehelerle gülürdü. Çox sevirdi uşaqları. Bu onun tenha

[1] 2 3 ... 9 >>