eyni gergin gözleme...
- Nazende xanım, biyopsi...
- Naz, qalx ayağa.
Camal hekimin cümlesini bitirmesine izin vermeden çığırdı.
- Camal, yeter yoruldum!
Nazendenin qışqırması qarşısında Camal sanki yuxudan ayılmışdı. Ne etdiyin indi ferqine varırmış kimi çaşğın baxışlarını etrafda gezdirdi. Nazende sesini qısıb bezgince davam etdi.
- Qebul et artıq.
Camal heç ne demeden stula çöküb başını elleri arasına aldı.
- Hekim, men biyopsi üçün hazıram.
Camal sanki yuxu görürdü. Qorxulu bir kabus... Neçe saat belke de neçe gün, ötdüyünden bixeber idi. Sanki beyni fealiyyetini dayandırmışdı ve Camal avtomatik hereket edirdi. Eynen robort kimi... Sanki bele de olmalı, bir anda heyatları mehv olmalı imiş kimi. Tek xatırladığı yene hekimin otağında gergin bir şekilde biyopsinin neticelerini gözleyirdiler. Sakitçilik idi... Fırtına öncesi sessizliyi kimi...
- Nazende xanım, inanın bunu nece deyeceyimi bilmirem... Çox teessüf... Xerçeng.
Qolları yanına düşmüşdü qadının. Qelbinde nelerinse qırıldığını hiss etdi o an. Bir neçe deqiqe çekmişdi onun bu halı. Ne baş verdiyi Camal çatmırdı sanki.
- Nazende xanım, müalice üçün izlemeli olduğumuz yol...
- Hekim, ( Nazende hekimin sözünü yarıda kesdi ) Mümkünse bunu sonra danışaq. İndi eve getmek isteyirem.
- Nece isteyirsiz.
Nazende ayağa qalxıb Camalın qoluna girdi.
- Sabaha qeder hekim.
Nazendeden ferqli olaraq Camal ruhdan ferqlenmirdi, dünyası başına yıxılmışdı. Beraber bulvara gelmişdiler. Her ikisi dinmeden denizi izleyirdiler. Denizin küleyi Camalı özüne getirir ayıldırdı. Saki indi derk edirdi olanları.
- Naz, başqa ölkeye gedeceyik. Daha effektli müalice hansı ölkededirse ora...
- Camal... Bu haqda danışmayaq xaiş edirem. Sadece ikimiz varıq bu gün. Başqa heçne olmasın.
Camal sadece başını yellemekle yetindi. Oturacağa oturub qolunu Nazendenin boynuna doladı ve çenesini onun başına yaslayıb sinesine sıxdı. İkisininde canı çox yanır acıdan qovrulurdular amma bir - birilerine belli etmemek üçün ellerinden
Daha fedakar bir qadinin yox olusu
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç