bir qurtum su içem.

Elşad heç bir sözüme inamadığını belli eden bir ifade ile meni süzdü. Ayağa qalxıb, öz-özüne deyindi:

– Ele bil düşmen balası getirib atmışam bu eve! Biri ürek yandırmır. Sonra da menden hörmet teleb edirler. Ne deyesen e…

Onunla valideynleri arasında yeni bir gerginlik yaşanmasın deye bilmedim ne deyem.

– Qrip olacam da yeqin. Böyütme bu qeder. Off, sen de. – Şikayetlendim.

– Meni saymadıqlarını mene sübut edirler! Vessalam! Başqa heç ne!

– Yaxşı da… – Ezgin halda üzüne baxdım.

– Gelirem indi, – deyib otaqdan çıxdı.

Çox keçmeden geri döndü. Apteke gedibmiş. Menim üçün bir neçe derman alıb getirmişdi. Son derece qayğıkeş bir sesle:

– Gel evvelce yoxlayaq görek qızdırman var, ya yox, – deyib qızdırmaölçeni qolumun altına qoydu. Bir qeder keçdi, götürüb baxdı. – Hmm… – Dodaqlarını heyretle büzdü. Sonra heble birlikde su ile dolu bardağı mene uzadıb dedi: – Sen bu dermanı al iç, sonra da o birilerini içersen. Dediyimi ele, sağalacaqsan.

Dayanıb diqqetle ona baxdığımı görende duruxdu:

– Ne oldu?

– Seni bele qayğıkeş gördükce bir bilsen, nece kövrelirem. Gözlerime inanmağım gelmir. Senin kimi sert, daşürek bir adam mene göre narahatdır. Gerek duz çevirim başından. Bed nezere gelersen.

O özünü qetiyyen sındırmayıb:

– Termometr deyesen düz işlemir. Senin qızdırman heddinden çoxdur. Ne danışdığını bilmirsen. – deyib ters-ters üzüme baxdı.

Halım olmasa bele meni gülmek tutdu.

Hemin gün o, yanımdan ayrılmadı. Mene qulluq eledi. Geceni de yatmadı. Terledim, eynimi bele deyişdirdi. Gecenin bir alemi mene yene derman verende:

– İstemirem! – deyib imtina etmek istedim.

– Ay uşaq… – Elşad narazılıqla mene baxdı. – Bir defe de böyük sözüne qulaq as!

O, menden 5 yaş böyük idi deye bir az da erkyanalıq edirdi.

Bu vaxta qeder üzünü görmek istemediyim, nifretle baxdığım bu adam meni öz davranışları ve diqqeti ile mat qoymuşdu. Xeberim bele olmadan artıq ona bağlanmağa başlamışdım.

(Ardı

<< 1 2 [3] 4 >>