halda, Baharı getirmek üçün geri döndü. Texmini 10 deqiqeden sonra Nergiz xanım Baharı getirdi. Bahar Senanı ele görüb, diqqetle ona baxmağa başladı. Senan "Gel,gedey.."dedi baxışların yere dikib. Bahar yavaş adımlar ile Senana yaxınlaşdı.Senan maşının arxa qapısın açıb, Bahara baxdı. Bahar maşına mindi. Yol boyu aralarında sakitcilik höküm sürürdü.

Eve gelib çatmışdılar artıq. Senan "Men üstümü deyişib, gelirem indi" dedi Bahara baxaraq. Senan üstün deyişib, aşağı endi.Bahar ise sakitce divanda eyleşmişdi. Bahar atasın görüb "Acmışam men"dedi. Senan "Üreyin ne isteyir?"deyib Bahara yaxınlaşıb onu qucağına alıb, birlikde metbexe keçdiler. "Makaronn istiremm"dedi Bahar. Senan "Asant bir sey imis, bu deqiqe hazır olur prenses"deyib qazana su doldurmağa başladı. Hemde çox fikirli idi. Balaca qızı ile ortalıqda tek qalmışdı. Stolda oturmuş Baharın yanına gelib,dizlerin yere atıb onu yene qucaqlayıb, qoxlamağa başladı "Seni çox sevirem Qızım.. Yaxşiki varsan"dedi. Yemek hazır olub yeyildikden sonra, Baharın yuxu vaxtı olduğu üçün yuxarı öz otağına çıxdılar. Senan Bahara nağıl kitabı oxuyurdu. Az sonra Baharı yuxu tutmuşdu.Senan Baharın alınına yavaşca öpücük qondurub, otaqdan çıxmaq iseteyerken, gözü çekmeye sataşır. Ölmeden önce Meryemin ona yazdığı mektubu o çekmeceye qoymuşdu. Yavaşca çekmeyece yaxınlaşıb mektubu eline alıb aşağı düşür. Mektuba diqqetle baxır, sonda ise açmaq qerarı alır. Ve mektubu oxumağa başlayır..

" Salam Senan ...
Bilmirem nece yazım... Bilmirem hardan başlayım..Seni terk edib gedende, psixologiyam alt üst olmuş bir veziyyetde idi. Qebul edirem, getmeyim, qızını senden ayrımağım böyük bir sehv idi. Amma bunu anladıqda çox gec idi. Qayıda bilmezdim.. Çünki, qızımla özümüze ikimize aid olan bir heyat qurmuşdum. Baharın özüne mexsus dünyasın dağıda bilmezdim.. Çox acı çekdim... Seni sevmirem sandım.. Amma sevirmişem.. İlk günki kimi helede seni sevirmişem.. Sen menim canımdan bir parça olan qızımın atasısan.. Men bu mektubu yazıramsa,

<< 1 [2] 3 >>