cesaret idi.
Mene inanmaması, haqqımda şübheye düşmesi mene hedsiz yer elemişdi. Üstelik, meni haqsız yere, vehşicesine döydüyü üçün bundan bele dilde danışsam da onunla üreyim heç vaxt barışmazdı. Amma etiraf edim ki, bu meqamda onun bu halına, düşdüyü veziyyete üreyim ağrıdı. Meni ne qeder incitse bele o, artıq menim erim idi. Ve onun qarşımda bele aciz veziyyete düşmesine razı ola bilmezdim. Çünki bir kişi göz yaşı tökürse, bu qeder çaresizdirse, demeli, bu, sözün bitdiyi meqamdır.
Elşad toxtamağa çalışaraq dinmezce dayandı, meni bir az da özüne sıxdı. Amma hele de tövşüyürdü.
Men bütün bunları duyub bilsem de istemedim onu utandıram. Qollarının arasında cüce kimi sıxılıb büzüşsem de sesimi çıxarmadım. Sessiz-sedasız ağladım.
Günorta o, duşdan çıxdıqdan sonra otaqda ele menim yanımdaca dostu Kenana zeng vurdu. Ve ikisinin arasında heç gözlemediyim bir söhbet getdi.
– Necesen, brat? Narahat etmedim ki?
– Yox, bu ne sözdür? – Kenanın hemişeki kimi gümrah sesi duyuldu.
Elşad derin bir nefes alıb yeniden dillendi:
– Kenan, mene diqqetle qulaq as, brat.
– Eşidirem, de gelsin!
– Men sabah qayıdıram şehere. Mene sabaha kimi oradan bir ev tapa bilersen? Sene bir zehmet. Bir otaqlı olsa da qebulumdur. Amma herbi hisseye yaxın yerde olsun. Tecili!
– Ne olub? Xeyirdir? – Kenan şübhelenen kimi oldu.
Elşad köks ötürdü. Kenanı maraq götürdü:
– E, ne olub? Dillen, üreyimizi partlatma.
– Evli-eşikli gelecem! – Elşad baxışlarını qaldırıb birden mene baxdı. Gözlerimi ondan qaçırdığımı gördüse de sözüne davam eledi. – Meslehetli bir yer olsun. Başa düşdün de.
– Başa düşdüm e, düşmeyine. Amma senin bu qefil qerarların meni bu gedişle öldürecek. E, qadan alım, bir güne ev tapmaq olar? Özü de meslehetli yerden… On gündür rayondasan, bunu indi deyerler?
– Yaxşı-yaxşı, deyinme. Ne deyiremse onu ele!
– Xeber ederem uşaqlara… – Kenan naelac razılaşdı. – Qolumuzu çırmayıb axtaraq da…
– Sabah günortaya kimi xeber ele mene.
oxumuşam bunu. maraqlidi..
Ardini tez yazın zehmet olmasa
Ardini gözleyirem
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç