Gözleyirem.
– Oldu.
Elşad telefon söhbetini bitirib mene baxdı.
– Neyimiz varsa götür, hazır ol. Men deyen kimi çıxacağıq. Bize aid burda bir çöp de qalmasın, çünki bir de bura qayıdan deyilik! Eşitdin?
Sükut içinde baxışlarımı yere dikdim.
Ertesi gün günorta biz artıq yola düşmek üzre idik. Elşad dolu çantaları bir-bir daşıyıb maşına yığanda atasıgil şübheye düşdüler. O ise otağa gelib mene:
– Gel getdik, – dedi.
Men otaqdan çıxanda nedense çevrilib geri baxdım. Burda artıq bir ilimiz keçmişdi.
Elşad meni telesdirdi. Biz salona keçende atası Elşada seslendi:
– Hara bele?
Elşad qaşqabaqlı halda quru ve soyuq sesle cavab verdi:
– Şehere! Birdefelik gedirem.
– Başa düşmedim… Adamla bir meslehet elemek yoxdur? Her halda müqevva deyilik de bu evde! Senin valideynlerinik! – Atası ayağa qalxdı.
Men o deqiqe Elşadın böyrüne qısıldım. Heyecanla qolundan yapışdım. Elşad gözucu meni süzüb atasıgile teref çevrildi. Dillenmedi.
– Senin bütün işlerin beledir e… Böyük saymırsan! Özbaşına hereket edirsen! – Qayınatam esebleşdi.
Elşad mene:
– Get otur maşında, meni gözle, – dedi.
Qayınanam bunu duyanda acıqla mene sesini ucaltdı:
– Çatdın arzuna? İfrite! Yedin oğlumun beynini! Sen deyen kimi edir! Fikrin bizden uzaqlaşdırmaq idi, meqsedine çatdın!
Elşad qanlı-qanlı anasına baxaraq sesini bozartdı:
– Sakit ol!
Qayınanam o deqiqe erine baxdı:
– Eli, görürsen bunun mene olan reftarını?
Elşad mene bir de tekrar etdi:
– Get maşına, indi gelirem.
Men onun dediyi kimi etdim.
***
Meleyin maşına oturmasını sebirle izleyen Elşad, onun duymayacağına emin olduqdan sonra yeniden üzünü atasıgile tutdu:
– Men gedirem ve qayıtmaq fikrim de yoxdur! Meni axtarmayın! Ele ferz edin ki, yoxdur oğlunuz, ölüb! Daha bizim üzümüzü görmeyeceksiz! Rahat yaşaya bilersiniz!
– Bu ne danışır? – Anası teşvişle erine baxdı. Bir söz desin deye baxışlarıyla onu telesdirdi. Elşad bunu görüb, tekrar anasına sesini bozartdı:
–
oxumuşam bunu. maraqlidi..
Ardini tez yazın zehmet olmasa
Ardini gözleyirem
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç