baxışdan bu semimi ve mehriban qadın üreyime yol tapdı. Qayınanamdan bele isti ve xoş münasibet görmemişdim deye ona bu qerib yerde tezlikle bağlandım. Eve doğru gede-gede Sona xala menimle danışırdı:

– Sabah ne lazımdırsa, men teşkil edecem. Kenan dedi gelecekler, amma bilmedim bu gün gelirsiniz. Bir aydır boşdur, el de vurmamışam. Men kirayenişinlerime öz balam kimi baxıram.

Biz içeri keçende Elşad Sona xalanın eri ile oturmuşdu. Sona xala erine müracıetle dedi:

– Nazim, bax gör ne göyçek bala getirmişem eve.

Nazim emi çevrilib mene:

– Xoş gelmisen, qızım, – dedi, başını yüngülce terpedib salamladı.

Men razılıq edib Sona xalanın gösterdiyi yerde oturdum.

– Sıxılma, balamsan, ele hesab et öz evindir. – Sona xala mene çay süzmeye başladı. Çevrilib Elşada:

– Durnanı gözünden vurmusan! – deyib gülümsündü.

Elşadın altdan-altdan meni süzdüyünü gördüm. Üzündeki ifadeden Sona xalanın sözlerinin üreyine yağ kimi yayıldığını oxudum.

Hemin axşam biz onların xahişi ile bir xeyli oturduq.

Nazim emi de, Sona xala da sakit ve semimi insanlar idi. Bizle maraqlanıb, bu günden bele evlerinin qapısını açdıqları bu iki genci yaxından tanımağa çalışdılar. Suallara Elşad cavab verirdi. Aldıqları cavabdan sonra ev sahiblerinin her ikisinin üzünde memnun bir ifade dolanırdı.

Sonra Sona xala özü barede bir balaca danışdı mene. Melum oldu ki, övladları olmayıb. Ve onlar Nazim eminin qardaşı qızını övladlığa götürüb saxlayıblar. Hemin qız artıq aile qurub ve Moskvada yaşayır. Orada klinikalardan birinde şöbe müdiri işleyir. Sona xalanın dediyine göre, yalnız yay feslinde onlara baş çekmeye gelir. Bir qeder sonra men Elşadın işaresiyle ayaqa qalxdım. Sona xala bizi buraxmaq istemedi:

– Ora soyuqdur, hele sahmana düşmeyib, ay oğlum. Bu geceni burda qalın. Siz de menim balam. Seher özüm her şeyi qaydasına salacam. Soyuqlayar qız.

Elşad bu teklifi zarafatla geri çevirdi:

– Herbiçinin heyat yoldaşı gerek dözümlü olsun, ay xala. Canı berkise

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>