iti addımlarla bize doğru gelib, ruh görmüş adam kimi heyecanla soruşdu:
– Ay Sona xala… Bu evi Elşad tutub?
Men üzünü birinci defe gördüyüm bu qadından erimin adını eşidende, özü de bele semimi bir formada, oturduğum yerde suya dönüb qaldım. Özümü ele alıb belli etmemeye, sözün hara varacağını gözlemeye başladım. Sona xala onu görüb narazılıqla:
– He, tutalım eledir. Ne lazım idi?
Qadın gözucu meni süzüb, eyni heyecanla dedi:
– Maşınını gördüm seher darvazanın önünde. Burda deyildim, yeddi aydır çürüyürdüm qayınananın yanında. Dünen gece gelmişem. Ay Sona xala, sen evi mene vermedin, men de gelib seninle üzbeüz evi tutdum. Oldum sene qonşu. Bes ne bilmişdin!
– Allah xeyrini versin! – Sona xala dilucu dillendi.
Qadın birden diqqetle üzüme baxıb, Sona xalaya müracietle soruşdu:
– Bu ceyran gözlü qız kimdir bele? Birinci defedir görürem. Qohumundur?
– Elşadın heyat yoldaşıdır! – Sona xala şestle dedi.
– Evlenib Elşad? – Qadın sarsılmış halda bir de mene baxdı. Başdan-ayağa meni süzdü.
– Subay qalası deyildi ki… Eceb söz danışdın da. Evlenib de, üstelik, ailesini de götürüb özüyle getirib.
Qadın pert olduğunu büruze vermek istemeyerek guya bu xebere şad oldu.
– Hee? Ne yaxşı! – Mecburi gülümsedi. Ve özünü teqdim etdi. – Gel tanış olaq. Kama! Meni burda hamı bele tanıyır.
Men dillenmedim. Menim yerime Sona xala dillendi:
– Onun adı özü kimi Melekdir! Melek!
Qadın heyetden çıxanda geri dönüb bir de mene baxdı.
Menim sesimin çıxmadığını gören Sona xala özü dillendi. Hemin qadını işare edib:
– Bir neçe ay bundan evvel gelmişdi, vermedim evi buna, – dedi. – İsteyir lap milyon versin menim bu evime, xeyri yoxdur. İllerle boş saxlayaram, amma belelerine vermerem. Men de qulaqlarımın günahkarıyam. Heç yaxşı sözler danışmırlar bunun haqqında. İki il olar dul bir kişiye ere gedib. Amma onun ere getmeyi ağzı yummaq kimi bir şeydir. Eri yetimin balası bir parça çöreyin esiridir. Onu dağa-daşa salıb, bu da ki, öz
ardını tez yaz ....Tesekkurler
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç