kefinde!

Menim fikrim o qadının yanında ilişib qalmışdı. Deyesen Elşadı yaxından tanıyırdı. Kim bilir, belke köhne sevgililerinden biri olub. Bu düşünceyle meni artıq şübhe götürmüşdü. Onun “Elşad evlenib?” – deyen sesi qulaqlarımdan çekilib getmirdi.

Sona xala ise meni başa salmağa, ayıq olmağa çağırırdı. Etiraf edim ki, sözleri canıma velvele saldı. Mene izah olunmaz bir narahatlıq getirdi.

– Gözü açıq ol! Kişini boş buraxma! Beleleri heç dinc bende olmurlar. Kişi ovçusudurlar. Ele ki yaraşıqlı, pullu kişi gözlerine kesdirdiler, ellerine keçirmeyince sakit olan deyiller. Kişiler de ele bir mexluqdur ki, beleleri onları bir anda ovsunlayır. Kişiye de ne lazımdır, kefi kök olsun! Deme ki, bu xala menimle bu ne söhbetdir edir. Sen de menim balam. Boy-buxunlu, yaraşıqlı erin var. Seni de görürem nece sevir. İmkan verme ki, ağlını bulandırsınlar. Vaxt iken bir uşaq dünyaya getir onunçün, ailesinden soyumasın. Mesuliyyet hiss elesin. Eve bir az da bağlansın. Dünyanın o başına da gede, ne qeder laqeyd ola, yene de balasından ayrı qala bilmeyecek. Bala başqa nemetdir. – Sona xala köks ötürdü. Sonra sözüne qaldığı yerden davam eledi. – Sona xalan çox çekib belelerinden. Kişi qocalıb, indi oturub yanımda. Uşaq da olmurdu deye eline bir növ behane düşürdü. Kişi üçün isteyir lap canını veresen, dünya gözeli olasan, xeyri yoxdur. Evden çıxdı, yanından ayrıldı, gözü bayırda olur. Senin deyil. Gözellikden de ne vaxtsa doyur. Onun isteklerine cavab veren birini axtarır. Bu kişilerin xisleti beledir. Hele cavansan, belke de meni başa düşmürsen. Amma sözlerimi qulaq ardına vurma. Diqqetli ol.

Hemin qadının çox serbest bir şekilde Elşadı xeber alması, üstelik, bir addımlığımızda ev tutması Sona xalanı menimle bele açıq danışmağa vadar elemişdi.

Men dillenib bir söz demesem de onunla tamamile razı idim. Çünki hele rayonda onu redd ederken Elşad bunu üzüme açıq söylemişdi: “…Mene qadın yoxdur? Yoxsa ele bilirsen, dalınca sürünürem deye senden bir denedir?”

O

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>