qollarıma düşür. Hetta yatağıma...
- Sus! Atan var qarşında! Danışığına fikir ver!
- Nedir ata? Xoş gelmeyen nedir? Bu heyatın qanunudur.
- Men anlamıram, bu gün, sabah men bu holdinqi sene hevale edende neyneyeceksen. Men yoruldum artıq senin arxanca zibillerini toplamağa. Ömrüm boyu çalışıb vuruşmuşam ki, sene ömrünün sonuna qeder bes edecek var- dövlet, ad- san qoyum. Senin elediyine bax. Men seni özümüze layiq bir adamın qızı ile evlendirmek isteyirem. Sen bele eledikce kime ağız açım bimlirem.
- Ata sen narahat olma. Elini hansı qızın üstüne qoyursa qoy o qız bir saatın içinde ovucumda olacaq. Bax gör. Hem sende bu ad san bu var dövlet varken heç kim seninle qohum olmaqdan imtina etmez. Men anormal olsam da şikest olsam da sene öz qızlarını qızıl mecmeyi de teqdim ederler.
- Menimle söz güleşdirme. Bezdim artıq her gün qezetlerle dava elemekden.
- Eleme o zaman.
- Eleme? Elemeyim ele? Men elemeyim her gün boy –boy şekillerin derc olunsun. Oğlum heçmi düşünmürsen özünü. Bu gün sabah aile quranda övladların olanda nece olacaq.
- Vallah men aile qursam bele emellerimden el çeken deyilem. Qebul eden bele edecek.
- Kenan getme! Otur yerine!
- Başım çatlayır, otağımda istirahet edeceyem.
- Kenan dedim! Of off!!
- Sağol ata!
Kenan otağından çıxan kimi eline kağızlar tutmuş qıza deydi. Qız elindekileri yere tökse de ona ehemiyyet vermeden katibeye bir iki tapşırıq verib içeri keçdi.
- Heç üzr de istemedi.
- Fikir verme. Görünür atasının qezebine tuş gelib. Seher şekilleri qezetde derc olunub. eminem ki, Sinan bey danlayıb yene. Sen ehemiyyet verme. Yaxşı qutardın. Dönüb bağırada bilerdi. Ver mene kağızları get sen, men sene imzalatdırıb gönederem.
- He yaxşı olar. Çox sağolun Selma xanım.
- Buyur qızım.
Kenan otağından çıxıb qadına bağırmağa başladı. Her ikisi çağın veziyyetde onu izlemeye başladılar.
- Bu zehrimar telefon niye işlemir? Men gerek senin ayağına gelem!
- Bağışlayın Kenan bey. Men.. men dedim dünen, amma
- Amma, amma,amma bezdim

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>