yanında eyleşdim.
Ders edebiyyat dersi idi.bu derse ise digerlerinden ferqli olaraq biraz marağım var idi.dersi keçen ise Günel müellime idi.dersimiz ise sevgi şeirleri haqda idi.müellim yeni ders haqqında melumat verdikden sonra birini çağırdı bir şeiri kitabdan oxumaq üçün ve menim derse marağım olduğunu bildiyi üçün meni yazı taxtasının önüne çağırdı.kitabı elime aldım ve bu bildiyim bir şeir olduğu üçün kitabı aşağı tutaraq gözlerimi Leylanın gözlerine dikerek başladım 
. .
Neğme kimi dodaqlarda öterem
Benövşetek yollarında biterem
Her arzuma isteyime yeterem
Eger ehdi,etibarı saxlasan
Bir quş olub pencerene qonaram
Heyret olub baxışında donaram
Mehebbetden heykelini yonaram
Sedaqetli duyğuları saxla sen
Ayrılığın kölgeleri üzümde
Vüsalımın hesreti var gözümde
Qılınc çekib ümidimi üzende
Hüç olçasa xatireni saxla sen
Şeiri bitirdikden sonra ise Leyla yaş dolu gözlerini yere dikdi.sanki qefesde her terefden sıxılan bir quş kimi idi.yalnız ve her kesden ümidi üzülmüş.Ve ders bitdi.teneffüsde çıxıb heyetdeki skamyada eyleşdim.ve olanlar gözümün qabağına geldikce Leylaya haqq mı verim yoxsa günahkarmı bilim qerarlaşdıra bilmirdim.bu anda Leylada yanıma gelib :
-oturmaq olar?
-oturun ele mende gedirdim
-qal getme.meni dinle bir defe sonra qerar verersen getmek isteyirsen ya yox
-Lazım deyil.men her şeyi gördüm.eşitdim ve üreyimle duydum.evvelden yanılmış olan qelbim ise ilk defe sizi sevmişdi.bu da sizin sevgi.siz bölmede meni göstererek her şeyi dediz.indi ise bir de tanımamaq üzere . . .
Deyib yaşarmış gözümü silib uzaqlaşdım.ama arxada Leylanın hönkürtülerini duyurdum.üreyim parçalansa da qürurum getmeyimi deyirdi . . .

Müellif: ŞEİRBAZ

<< 1 2 [3]