heyeti cüzi de olsa görmek olurdu. Qapıya yaxınlaşıb heyetde ne baş verdiyini bilmek istedim.

– Nedir, qorxursan?

Bu ses qulaqlarımda bomba kimi partladı. Kamanın sesi idi. O, Elşadın yan-yöresinde dolansa da heç vaxt bize gelmezdi. İndi ise Elşadla üz-üze dayanmışdı. Yene açıq-saçıq geyimde, saçları yanında. Şehvetden deli olmuşdu. Ehtirasla Elşada baxırdı. Ona doğru bir addım da getdi. Lakin Elşad qolundan tutub onu geri iteledi:

– Sen meni boğaza yığmısan, bunu bilirsen? Başa düşe bilmirem, ağır söz eşitmek isteyirsen, yoxsa üreyinden döyülmek keçir? – Elşad menim eşideceyimden ehtiyatlanaraq bir gözü hamamın qapısında, eseble sesini bozartdı. – Redd ol, ayağın bir de bura deymesin! Çıx bayıra! – Sebri tükenmiş halda bir de tekrar etdi. – Çıx bayıra dedim!

Kama bu sözleri vecine almayıb, ona bir de yaxın getdi. Görünmemiş bir cüretle elini Elşadın sinesinde gezdire-gezdire dedi:

– Yadından çıxıb o gecelerimiz? – Özünü ona sıxdı. – Bu qızcığaz menim sene verdiklerimi vere bilir? De de…

– Bunun sene dexli yoxdur! – Elşad onun qollarını boynundan götürüb hirsle tulladı.

Kama özüne xas bir gülüşle güldü:

– İnanmaram! O, hele uşaqdır, gözü açılmayıb. – Elşadın saçlarını qarışdırdı. – Menim yerimi vere bilmez! Boynuna al!

– Deyesen çaşırsan axı yavaş-yavaş…

– Senin kimi bir oğlanın qarşısında adam çaşmasın, neylesin, yaraşıq!

O, birden özünü saxlaya bilmeyib ireli cumdu ve Elşadı berk-berk öpmeye başladı.

Bu an men gördüklerim qarşısında keçirdiyim gerginlikden tir-tir esirdim. Bayıra çıxıb o qadını parçalamamaq üçün özümü gücle saxlayırdım. Gözlerim kelleme çıxmışdı. Üreyim nece şiddetle vururdusa ele bilirdim bu deqiqe nefesim kesilecek.

Elşad onu derhal, amma güc-bela ile özünden qoparıb geri iteledi. Amma Kamanın gözü nece dönmüşdüse heç ne onu qorxutmurdu. Bir de tezeden Elşadın üstüne yeridi:

– Axşam gel! Mütleq! Gözleyecem! Seni isteyirem, başa düşürsen? – Üsyankar bir sesle dillenib, onu yeniden öpmek istedi. Dözmeyib

<< 1 [2] 3 4 ... 12 >>